siąpić

siąpi|ć

незак. імжэць;

siąpić deszcz — дождж імжыць;

гл. mżyć

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chlustać

chlu|stać

незак. хлястаць, хвастаць;

deszcz ~szcze — дождж хлешча (хвошча)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зачэ́знуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм. Зрабіцца чэзлым; зачахнуць. Неяк ноччу прайшоў дождж, і ранкам яблыня, здавалася, акрыяла, ажыла... Неўзабаве яна зноў зачэзла, панурылася. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўзаба́ве, прысл.

Хутка, у хуткім часе. Дождж сціхаў, а неўзабаве і зусім спыніўся. Даніленка. Усе прыціхлі, а потым неяк ажыўлена зноў загаварылі і неўзабаве разышліся. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Guss

m -es, Güsse

1) ліццё, адлі́ўка

2) праліўны́ дождж, лі́вень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ándauern

vi праця́гвацца, до́ўжыцца

der Régen dáuert an — дождж не сціха́е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

церусі́ць

1. (сыпаць) schütten vt;

2. (пра дождж):

цяру́сіць es níeselt [tröpfelt];

цяру́сіць снег es schneit in féinen Flócken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

АНА́Р

(сапр. Рзаеў Анар Расул аглы; н. 14.3.1938, Баку),

азербайджанскі пісьменнік. Скончыў Азербайджанскі ун-т (1960). Першыя зб-кі апавяданняў «У чаканні свята» (1963), «Дождж скончыўся» (1968). Аўтар аповесці «Белы ліман» (1970), зб. апавяданняў і аповесцяў «Мала Насрэдзін—66» (1970), «Цэйтнот» (1989), сцэнарыяў мастацкіх фільмаў, нарысаў. Выкрываў раўнадушша, жорсткасць, эгаізм. Аповесці «Круг», «Юбілей Дантэ» (зб. «Круг», 1973) прысвечаны лёсу творчай інтэлігенцыі.

т. 1, с. 339

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

successive

[səkˈsesɪv]

adj.

пасьлядо́ўны, чарго́вы

it rained for three successive days — Дождж ішо́ў тры дні за́пар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rain​2 [reɪn] v.

1. ісці́, лі́цца (пра дождж); Іt is raining. Ідзе дождж;

It rained very hard. Быў лівень.

2.

1) сы́паць; абсыпа́ць;

rain kisses/compliments upon smb. абсыпа́ць каго́-н. пацалу́нкамі/кампліме́нтамі

2) сы́пацца (градам), лі́цца (ручаём);

Tears rained down her cheeks. Па яе шчоках ручаём ліліся слёзы.

♦

be raining cats and dogs infml ≅ ліць як з вядра́ (пра дождж);

be rained off : The concert has been rained off. Канцэрт адмянілі з-за дажджу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)