1. У хрысціянстве: святы, які праславіўся дарам тварыць цуды (у 1 знач.).
У кутку гарэла лампадка перад абразамі цудатворцаў.
2.перан. Той, хто робіць што-н. дзівоснае, надзвычайнае.
Гэта быў не проста ўрач, а сапраўдны ц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
які́-не́будзь, займ.неазнач.
1. Той ці іншы.
Вазьмі якую-небудзь палку.
2. Не варты ўвагі; нязначны.
Гэта ж дарагая рэч, а не якая-небудзь ламачына.
3. У колькасці, не больш чым што-н. (разм.).
Ён вернецца праз якіх-небудзь дваццаць мінут.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
it has a ring of truth
Гэ́та гучы́ць праўдападо́бна
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
генера́л, ‑а, м.
Воінскае званне або чын вышэйшага каманднага і начальніцкага саставу ў арміі. // Асоба, якая мае гэта званне.
•••
Генерал ад інфантэрыі — самы высокі генеральскі чын у пяхотных войсках царскай арміі; асоба, якая мела гэта званне.
Генерал арміі — самае высокае званне генералаў; асоба, якая мае гэта званне.
Генерал-лейтэнант — другое па старшынству генеральскае званне; асоба, якая мае гэта званне.
Генерал-маёр — першае (малодшае) генеральскае званне; асоба, якая мае гэта званне.
Генерал-палкоўнік — трэцяе па старшынству генеральскае званне; асоба, якая мае гэта званне.
[Ад лац. generalis — агульны, галоўны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
matter2[ˈmætə]v. быць ва́жным, мець значэ́нне;
It doesn’t matter.Гэта не важна;
It matters a lot/a great deal.Гэта вельмі важна;
Money is the only thing that matters to them. Грошы – гэта адзіная рэч, важная для іх.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
акадэ́мік
(лац. academicus = акадэмічны)
вучонае званне правадзейнага члена акадэміі, а таксама асоба, якая мае гэта званне.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
умо́ва, -ы, мн. -ы, умо́ў, ж.
1. Акалічнасць, ад якой што-н. залежыць.
Гэта магчыма пры адной умове.
2. Патрабаванне, якое прад’яўляецца адным з дагаворных бакоў.
Назавіце вашу ўмову.
Умовы міру.
3. Пісьмовая або вусная дамоўленасць, згода.
Выканаць умову.
Парушыць умову.
4.мн. Правілы, устаноўленыя ў якой-н. галіне дзейнасці, жыцця.
Умовы карыстання электрычнымі прыборамі.
5.мн. Абставіны, у якіх працякае або пры якіх адбываецца што-н.
Кліматычныя ўмовы.
Жыллёвыя ўмовы.
Падрыхтоўка прадпрыемства да работы ў зімовых умовах.
Праца ў добрых умовах.
Для спецыялістаў — усе ўмовы (гэта значыць добрыя ўмовы для жыцця; разм.).
6. звычайна мн. Даныя, патрабаванні, з якіх неабходна зыходзіць.
Умовы доследу.
◊
Ва ўмовахчаго, у знач.прыназ. з Р — пры наяўнасці чаго-н. навакольнага, спадарожнага.
Працаваць ва ўмовах пастаяннага напружання.
Пры ўмовечаго, у знач.прыназ. з Р — пры залежнасці ад чаго-н., абумоўленасці чым-н.
Гэта можна выканаць пры ўмове добрага надвор’я.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
анейро́ід
(ад гр. oneiros = сон + -оід)
расстройства свядомасці, якое характарызуецца сумессю фрагментаў адлюстравання рэальнага свету і яркіх фантастычных уяўленняў, падобна на тое, як гэта бывае ў сне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
хвалю́ючыкніжн.áufregend;
гэ́та быў хвалю́ючы мо́мант das war ein áufregender Áugenblick [Momént];
тады́гэ́та былі́ хвалю́ючыя дні es wáren dámals erhébende Táge
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
крыміна́л, ‑у, м.
Разм. Крымінальная справа, злачынства. — Нельга, нельга дараваць..! Гэта ж асмяюць нас усе! Гэта ж крымінал! — гарачыўся Міхалка.Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)