БА́У, Баба,

у шумера-акадскай міфалогіі багіня горада Лагаша, бажаство ўрадлівасці, радзей багіня лячэння. Бау — дачка бога неба Ана; яе эпітэт «маці Бау».

т. 2, с. 354

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АКРО́ПАЛЬ

(грэч. akropolis ад акра... + polis горад),

узвышаная ўмацаваная частка стараж.-грэч. горада, т.зв. верхні горад; месца першапач. паселішча, вакол якога пазней развіўся т.зв. ніжні горад. Служыў сховішчам для жыхароў акругі ў час войнаў. На Акропалі звычайна знаходзіліся храмы багоў — заступнікаў горада. У руінах шэрагу Акропаля знойдзены шматлікія помнікі матэр. культуры. Найб. вядомы Афінскі акропаль, дзе захаваліся шэдэўры стараж. архітэктуры і скульптуры.

Афінскі акропаль. Рэканструкцыя.

т. 1, с. 200

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

rojny

rojn|y

шумны, ажыўлены, мнагалюдны, шматлюдны;

~e ulice miasta — ажыўленыя (мнагалюдныя) вуліцы горада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

włodarz

м.

1. кніжн. галава; кіраўнік; гаспадар;

~e miasta — кіраўніцтва горада;

2. уст. стараста

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

скры́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Тое, што і скрыгатаць. Танкі скрыгаюць, равуць, Быццам гадзіны, паўзуць. Броўка. На ўскраіне горада па доўгім мосце скрыгаў намёрзлымі ботамі вартавы. Федасеенка. Сузон скрыгае зубамі, кладзецца тварам да зямлі і стогне. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бало́нка

(ад іт. Bologna = назва італьянскага горада)

парода маленькіх хатніх сабачак з доўгай мяккай шэрсцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ка́мбрык

(англ. cambric, ад Cambrai = назва горада ў Францыі)

тонкае празрыстае палатно, падобнае да батысту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

партве́йн

(ням. Portwein, ад парт. Porto = назва горада + ням. Wein = віно)

гатунак моцнага вінаграднага віна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сіе́на

(іт. Siena = назва італьянскага горада і правінцыі)

цёмна-жоўтая фарба, якая выкарыстоўваецца ў жывапісе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гід

(фр. guide)

экскурсавод-праваднік пры групе турыстаў, які знаёміць іх з выдатнымі мясцінамі горада, краю.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)