продви́нуться прасу́нуцца; (двинуться вперёд) ру́шыцца напе́рад, прайсці́ напе́рад;

на́ши войска́ продви́нулись значи́тельно вперёд на́шы во́йскі прайшлі́ (прасу́нуліся) зна́чна напе́рад;

де́ло продви́нулось спра́ва прасу́нулася (ру́шылася напе́рад);

продви́нуться по рабо́те прасу́нуцца (пайсці́ напе́рад) па рабо́це.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

horde

[hɔrd]

1.

n.

1) нато́ўп -у m.; згра́я f., рой -ю m.

2) арда́ f. (вандро́ўнае во́йска або́ пле́мя)

2.

v.i.

зьбіра́цца ў ку́чы, у згра́і; жыць гу́ртам, згра́яй

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

list

I [lɪst]

1.

n.

сьпіс, пералі́к -у m.

2.

v.t.

1) рабі́ць сьпіс; запі́саць, зано́сіць у сьпіс, сьпі́сваць, склада́ць пералі́к

2) заліча́ць, прызыва́ць на слу́жбу ў во́йска

3.

v.i.

запі́свацца; прызыва́цца ў во́йска. гл. такса́ма enlist

II [lɪst]

n.

1) край -ю m., беражо́к -ка́ m. (ткані́ны), паласа́ f.

2) баразна́ зро́бленая плужко́м (пры абво́рваньні бурако́ў, бу́льбы)

III [lɪst]

1.

n.

крэн, нахі́л -у m.

2.

v.i.

нахіля́цца, хілі́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

змяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Мяшаючы, перамешваючы, злучыць у адно што‑н. разнароднае; саставіць сумесь ці раствор. Віктар падбег да балота, зачарпнуў у жменю вады, змяшаў з пяском і прынёс Мірону. Маўр. Масла з вадой не змяшаеш. З нар.

2. Парушыць парадак размяшчэння чаго‑н.; пераблытаць, перамяшаць. — Будзем гуляць ці не? — Відаць, не, — змяшаў фігуркі служачы. Караткевіч. // Парушыць баявы парадак, строй (войска). Змяшаць шарэнгі.

•••

Змяшаць з граззю (з зямлёй) каго — груба аблаяць, зняважыць, зняславіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьстая́ць, ‑стаю, ‑стаіш, ‑стаіць; незак., звычайна каму-чаму.

1. Быць супрацьпастаўленым, супрацьлеглым у адносінах да каго‑, чаго‑н. Станоўчы герой Змітрака Бядулі супрацьстаіць існуючаму ладу ў асноўным сваімі маральнымі і сацыяльнымі запатрабаваннямі. Каваленка. Лявону супрацьстаіць у п’есе дружны калектыў калгаснікаў, у тым ліку і жонка з дачкою. Гіст. бел. сав. літ.

2. Захоўваць устойлівае становішча пад уздзеяннем чаго‑н. Супрацьстаяць парывам ветру. // Супраціўляцца, аказваць супрацьдзеянне. Супрацьстаяць знешнім уплывам. / Пра ўзброеныя сілы. войска ў вайне, бітве і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оттяну́ть сов.

1. в разн. знач. адцягну́ць, мног. паадця́гваць;

оттяну́ть ло́дку адцягну́ць ло́дку;

оттяну́ть болт адцягну́ць бо́лт;

оттяну́ть войска́ адцягну́ць во́йскі;

оттяну́ть реше́ние адцягну́ць рашэ́нне;

2. (натрудить) наверадзі́ць;

оттяну́ть ру́ку чемода́ном наверадзі́ць руку́ чамада́нам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

requisition

[,rekwɪˈzɪʃən]

1.

n.

1) рэквізы́цыя f. (асабл. для во́йска)

2) пі́саны зага́д для рэквізы́цыі

3) запатрабава́ньне n., патрэ́ба f.

to be in requisition — быць патрэ́бным для чаго́

2.

v.t.

рэквізава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

powołanie

powołani|e

н.

1. прызыў; закліканне; заклік; покліч;

~e do wojska — прызыў у войска;

2. прызванне; пакліканне;

z ~a — па прызванні; паводле прызвання (паклікання)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

colour​1 [ˈkʌlə] n.

1. ко́лер; тон; адце́нне;

all colours of the rainbow усе́ ко́леры вясёлкі;

the colour question ра́савая прабле́ма

2. фа́рба

3. ко́лер тва́ру;

His face was drained of colour. Ён нядобра сябе адчуваў.

4. калары́т

5. pl. colours сцяг, флаг;

join the colours пайсці́ ў а́рмію/у во́йска

♦

high colour румя́нец;

with flying colours перамо́жна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перебро́сить сов., в разн. знач. перакі́нуць, мног. паперакіда́ць, паперакі́дваць;

перебро́сить реме́нь че́рез плечо́ перакі́нуць рэ́мень це́раз плячо́;

перебро́сить мост че́рез ре́ку перакі́нуць мост це́раз раку́;

перебро́сить войска́ перакі́нуць во́йскі;

перебро́сить ве́щи перакі́нуць (паперакіда́ць, паперакі́дваць) рэ́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)