warfare [ˈwɔ:feə] n.

1. вайна́; вае́нныя дзе́янні;

conduct warfare ве́сці баявы́я дзе́янні;

the science of warfare вае́нная наву́ка;

nuclear warfare я́дзерная вайна́

2. канфлі́кт; барацьба́;

class warfare кла́савы канфлі́кт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ *Немаўга́д, немоўгад, немоўгадоў, немоўгаду, немоўгады ’невядома, немаведама’ (ТС). Зыходная форма, відаць, немоў‑ гаду, якая можа ўзыходзіць да спалучэння нема (гл. няма) і ўгаду (гл. гадаць), зафіксаванага на Тураўшчыне, параўн. нема весці ’немаведама’ (ТС), брэсц. нывгадь ’тс’ (Сл. Брэс.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

prym, ~u

м. уст. першынство;

wieść prym — адыгрываць вядучую ролю; задаваць тон; весці рэй

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

agitacja

agitacj|a

ж. агітацыя;

~a przedwyborcza — перадвыбарная агітацыя;

przeprowadzić ~ę — весці агітацыю; агітаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

debatować

незак. nad czym1. дэбатаваць; весці дэбаты; спрачацца аб чым;

2. разважаць пра што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dochodzenie

н. следства, расследаванне;

~e karne — следства па крымінальнай справе;

prowadzić ~e — весці следства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

двайны́ Dóppel-, dóppelt, zwéifach;

двайны́я ра́мы Dóppelfenster pl;

у двайны́м паме́ры in dóppeltem Áusmaß;

двайно́е грамадзя́нства dóppelte Stáatsbürgerschaft;

ве́сці двайну́ю гульню́ ein Dóppelspiel tréiben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

рэе́стр м юрыд Regíster n -s, -; Líste f -, -n, Verzéichnis n -ses, -se (спіс);

ве́сці рэе́стр Regíster führen;

уне́сці ў рэе́стр ins Regíster éintragen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Вашава́ць ’глыбока рыць’ (Шат.); ’калыхаць’ (Сцяц.), вашаваць|вайшаваць ’цяжка працаваць; падымаць, варочаць; калыхаць; рыць зямлю (аб свіннях)’. Параўн. польск. waszować ’выцягваць з вады бярвенні пры сплаве лесу’ і літ. vašúoti ’рваць, торгаць кручком; біць’ (гл. Весці АН БССР, 1969, № 4, 130).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кушо́т ’сівец, Nardus L.’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. літ. kešetys ’трава, падобная на хвошч’ (Сл. паўн.-зах., 2, 596; Шатал.), параўн. літ. kūšažole, kūšgemriai ’шорсткая трава, якая расце каля балота’, kušenos ’рэшткі саломы або сена’ (Весці, 1969, 4, 125). Балтызм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)