сверхсро́чный

1. воен. звыштэрміно́вы;

2. (крайне срочный) ве́льмі тэрміно́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przykro

прыкра, непрыемна;

bardzo mi przykro — мне вельмі прыкра; мне вельмі шкада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мамента́льны

(адмомант)

вельмі хуткі, імгненны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ліліпу́т, -а, М -пу́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек вельмі маленькага росту; карлік.

2. перан. Пра што-н. вельмі малога памеру.

Станок-л.

|| ж. ліліпу́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. ліліпу́цкі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мікраскапі́чны, -ая, -ае.

1. Зроблены, даследаваны пры дапамозе мікраскопа.

М. аналіз.

2. Вельмі малы, які можна ўбачыць толькі пад мікраскопам.

Мікраскапічныя клеткі.

3. перан. Вельмі маленькі, нязначны па велічыні, памерах.

Мікраскапічная дэталь.

|| наз. мікраскапі́чнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напава́л, прысл.

1. Адразу насмерць.

Забіць звера н.

2. перан. Вельмі моцна; пераканальна.

Факты білі н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непаме́рны, -ая, -ае.

Які не паддаецца вымярэнню; вельмі вялікі, празмерны.

Непамерныя расходы.

|| наз. непаме́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перапе́рчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Вельмі наперчыць.

П. боршч.

|| незак. перапе́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ператамі́цца, -тамлю́ся, -то́мішся, -то́міцца; зак.

Вельмі ўтаміцца.

|| незак. ператамля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. ператамле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пло́йма, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (разм.).

Вельмі вялікая колькасць, мноства (пра жывых істот).

П. мух.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)