кашто́ўнасць ж., в разн. знач. це́нность;

матэрыя́льныя і духо́ўныя ~ці — материа́льные и духо́вные це́нности;

захава́нне ~цей — хране́ние це́нностей;

яго́ рабо́та ма́е вялі́кую к. для наву́кі — его́ рабо́та име́ет большу́ю це́нность для нау́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адхісну́цца сов.

1. откачну́ться, отклони́ться;

ма́ятнік ~ну́ўся — ма́ятник откачну́лся;

2. (резко отклониться) отшатну́ться;

ад нечака́насці ён ~ну́ўся — от неожи́данности он отшатну́лся;

3. перен. отшатну́ться;

сябры́у́ліся ад яго́ — друзья́ отшатну́лись от него́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міна́ць несов.

1. (проходить, проезжать мимо) минова́ть;

2. обходи́ть;

нія́кае лі́ха яго́ не міна́е — никако́е несча́стье его́ не обхо́дит;

3. (о времени, состоянии) проходи́ть;

міна́е год — прохо́дит год;

міна́е хваро́ба — прохо́дит боле́знь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падступі́цца сов.

1. подойти́, прибли́зиться;

дзе́ці ~пі́ліся бліжэ́й да дзя́дзькі — де́ти подошли́ бли́же к дя́де;

2. (обычно с отрицанием) подступи́ться, приступи́ться;

да яго́ сёння не п. — к нему́ сего́дня не подступи́ться (приступи́ться)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разве́зці сов.

1. развезти́;

р. дзяце́й па ха́тах — развезти́ дете́й по дома́м;

2. безл., разг. развезти́;

даро́гу ~зла ад дажджо́ў — доро́гу развезло́ от дожде́й;

3. безл., прост. развезти́;

яго́ разве́зла — его́ развезло́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хіну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; незак., каго-што.

1. Нахіляць, нагінаць. Я падняўся ад сырой пліты, але нехта хінуў маю галаву долу, і я не бачыў сцежкі. Пташнікаў.

2. перан. Выклікаць прыхільнасць да сябе, схіляць на свой бок. Але «чужак» быў бескарыслівы — вось што хінула да яго людзей, вось што дазваляла належным чынам ацаніць і яго талент, і яго памкненні. М. Стральцоў. // Накіроўваць на што‑н. (думку, справу і пад.). — Адным словам, усё ў вас там ціха і гладка, — не зусім ясна для мяне было, куды хінуў сакратар. Кухараў.

3. Прыхіляць, гарнуць да сябе. Малога на рукі бярэ, Хіне да грудзей яго горача, Каб матчыным сэрцам сагрэць... Калачынскі. Алег пачаў хінуць Людмілу да сябе, але яна заставілася рукамі. Ермаловіч. І .. [Чыжык] хінуў Зосю да сябе, бо ў ёй як бы было сабрана ўсё хараство зямлі. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́сці

1. разм (заваліцца) hnter etw. (A) fllen*;

2. (захавацца, урэзацца ў свядомасці) sich inprägen;

яго́ ду́мкі глыбо́ка запа́лі мне ў душу́ sine Gednken prägten sich mir tief in die Sele ein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Маляры́я, лудз. малярэй, круп. малярэя ’інфекцыйнае захворванне з характэрным для яго прыступам ліхаманкі’ (ТСБМ, Бяльк., Сл. ПЗБ). З рус. мовы (Крукоўскі, Уплыў, 88), у якой маляри́я паходзіць з італ. malaria < mala aria ’дрэннае паветра’ (malo з лац. malus ’дрэнны’). Меркавалі, што выпарэнні з балот былі прычынай ліхаманкі (Голуб-Ліер, 300).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пластава́ць ’паўзці па-пластунску’ (ТСБМ; ворап., маст., Сл. ПЗБ; Нар. Гом., Стан.). Першапачаткова азначала ’ляжаць пластом (пра чарнаморскіх казакоў)’, параўн. укр. пла́стати ’паўзці’, ’ісці грузнуўшы, вязнуць’, ’падкрадвацца’, бел., рус. пласту́н ’разведчык, які рухаецца пластом’: пластуны ляжаць пластом у чаратах і плаўнях, падпільноўваючы ворага і патаемна падпаўзаючы да яго (Даль, 3, 121).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пстры́ца1 ’адзін з прыёмаў кідання сцізорыка пры дзіцячай гульні ў ножык, трымаючы яго пальцамі за канец вастрыя’ (гродз., Нар. словатв.). Да пстрыкаць, пстрык (гл.).

Пстры́ца2 ’кола з паглыбленнем для шнура’ (гарад., Сл. ПЗБ). З польск. tryca ’паглыбленне ў бэльцы для шнура’ < ням. Fritze ’пад’ёмны дыск’ (Дарашэўскі, 7, 135).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)