уга́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. угадваць — угадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угамава́нне, ‑я, н.

Абл. Дзеянне паводле знач. дзеясл. угамаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угно́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. угнойваць — угнаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уго́ртванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. угортваць — угарнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угруза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. угрузаць — угрузнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удачарэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. удачараць — удачарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удзіма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. удзімаць — удзьмуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уду́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. удушваць — удушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узако́ненне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узаконьваць — узаконіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узако́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узаконьваць — узаконіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)