вы́залаціць, ‑лачу, ‑лаціш, ‑лаціць; зак., што.

Пакрыць пазалотай, пазалаціць усё або частку чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апазна́нне, ‑я, н.

Устанаўленне тоеснасці асобы, рэчы або прадмета па пэўных прыкметах і асаблівасцях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апало́гія, ‑і, ж.

Кніжн. Абарона, усхваленне каго‑, чаго‑н. у пісьмовай або вуснай форме.

[Грэч. apologia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апапле́ксія, ‑і, ж.

Кровазліццё ў мозг або закупорка мазгавых сасудаў, якія выклікаюць параліч; інсульт.

[Грэч. apopleksia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джэм, ‑у, м.

Варэнне з фруктаў або ягад у выглядзе жэлепадобнай масы. Яблычны джэм.

[Англ. jam.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джэ́рсі, нескл., н.

Шарсцяная або шаўковая вязаная тканіна, а таксама адзенне з такой тканіны.

[Англ. jersey.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрыво́тня, ‑і, ж.

Хлеў або павець для дроў. У дрывотні бацька.. калоў дровы. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубі́льнік, ‑у, м.

Рэчыва, якое выкарыстоўваецца для дублення скур або іншай сыравіны. Штучныя дубільнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыэле́ктрык, ‑а, м.

Рэчыва, цела, якое не праводзіць або дрэнна праводзіць электрычны ток; ізалятар.

[Англ. dielectric.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэко́рум, ‑у, м.

Кніжн. Знешняя прыстойнасць; абставіны, якія адпавядаюць становішчу або пасадзе. Прытрымлівацца дэкоруму.

[Ад лац. decorum — прыстойнасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)