саслі́згванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. саслізгваць — саслізнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

састаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. састаўляць — саставіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

састро́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. састрочваць — састрачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

састру́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. састругваць — састругаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

састыко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. састыкоўваць — састыкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саўдзе́л, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. саўдзельнічаць; саўдзельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саціні́раванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. сацініраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашпі́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сашпільваць — сашпіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашпіля́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сашпіляць — сашпіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашрубо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сашрубоўваць — сашрубаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)