◎ Перасмы́кач, пэрэсмыч ’палкі, на якіх падвешваюцца ніты’ (Уладз.). З перасмыкацца, якое з пера- і смыкаць (гл.). Параўн. польск.przesmyk ’зеў (у кроснах)’, чэш.přesmykat ’пагнуўшы, перамясціць у іншае месца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Печаліска ’месца, дзе стаяла печ’ (іўеў., Сл. ПЗБ). Відаць, ад незафіксаванага тпена ’печ’ (параўн. пск., наўг.пена, пена ’печ’) і суф. ‑іена з менай ‑гі‑ > л V печачка > печаліска.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пра́тва ’месца на рэчцы, дзе пяруць бялізну’ (Янк. 1, ТС), ’старое рэчышча’ (Сл. Брэс.). Да пра́таць2 у значэнні ’біць бялізну’. Аб суфіксе ‑ва гл. Сцяцко, Афікс. наз., 85.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Про́ціва, про́цьва ’месца на беразе вадаёма, дзе мылі бялізну’ (уздз., Сл. ПЗБ). Гл. пратва, працьва < праць. О ў корані гіперкарэктнага характару пры пераносе націску або, магчыма, пад уплывам проці.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
wund
a пара́нены, сцёрты да крыві́
éine ~e Stélle — балю́чае ме́сца
sich (D) die Füße ~ láufen* — наце́рці сабе́ но́гі да крыві́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Etáppe
f -, -n
1) эта́п
éine néue ~ éinleiten — адкры́ць но́вую старо́нку (у гісторыі чаго-н.)
2) вайск. тыл
3) ме́сца адпачы́нку
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áuswärts
adv
1) во́нкі; зво́нку; знадво́рку
2) па́-за до́мам; у чужы́х края́х
~ wóhnen — жыць за го́радам
von ~ — з друго́га ме́сца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
credo
н. [kredo]
1. сімвал веры;
2. крэда;
jak Piłat w credo — не да месца; не ў пару; як сабаку пятая нага
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
спа́льны Schlaf -;
спа́льны ваго́н Schláfwagen m -s, -;
спа́льнае ме́сца Schláfplatz m -es, -plätze; Schláfgelegenheit f -, -en;
спа́льныя прыла́ды Béttzeug n -(e)s, Schláfzeug n;
спа́льны мяшо́к Schláfsack m -(e)s, -säcke
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
орт1
(ням. Ort = літар.месца)
1) сярэбраная манета Польшчы і германскіх дзяржаў у 17—18 ст., якая адпавядала 1/4 талера;
2) гарызантальная падземная горная выпрацоўка, якая не мае непасрэднага выхаду на паверхню.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)