аб’ектывіза́цыя, ‑і, ж.

Тое, што і аб’ектывацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абі́ўшчык, ‑а, м.

Тое, што і абівальшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абку́кліцца, ‑ліцца; зак.

Тое, што і акукліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́г, ‑у, м.

Тое, што і аблога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́ў, ‑лову, м.

Тое, што і аблоўліванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблу́шчыцца, ‑шчыцца; зак.

Тое, што і аблузацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмяльчэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і абмялелы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмяльчэ́ць, ‑эе; зак.

Тое, што і абмялець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпы́рсканы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і апырсканы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абру́савы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і абрусны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)