прагарта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

1. Тое, што і прагарнуць (у 1 знач.).

2. Правесці які-н. час, гартаючы што-н.

Увесь вечар прагартаў кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)