сцэ́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сцэджваць — сцадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сцякаць — спячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. счытваць — счытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счэ́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. счэпліваць — счапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сшыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сшываць — сшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сябрава́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. сябраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. такаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

талкава́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. талкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тані́раванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. таніраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарцава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. тарцаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)