Ко́мпут ’агульны лік’ (Нас.). Ст.-бел. компутъ (з 1687 г.), укр. компут ’тс’. Запазычанне з польск. komput (Булыка, Запазыч., 165).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Куні́ца ’невялікая драпежная жывёліна’ (ТСБМ, Нас., Сл. паўн.-зах., Маш., Нік. Очерки, Грыг., Шн., Сержп. Грам., Яруш., Сцяшк.). Гл. куна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кучба́й ’байка’ (Нас., Др.-Падб., Гарэц.). Другая частка складанага слова да байка (гл.), баёвік (гл.). Першая, відаць, да коц (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кіру́нак ’напрамак’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш.). З польск. kierunek < с.-в.-ням. kêrunge ’тс’ (н.-ням. Kehrung) (Слаўскі, 2, 157).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лупані́на ’вельмі хуткі і лёгкі даход, асабліва хабар’ (Нас.). Да лупі́ць1 (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 28).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Льсцёх, льсцёха ’ліслівец’ (Нас.). Да ле́сціць (гл.). Суфікс ‑ёх (< прасл. ‑ʼoxъ) характэрны для зах.-слав. моў (Слаўскі, SP, 1, 73).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лягчэць ’паляпшацца (аб самаадчуванні)’, ’памяншацца ў вазе’, ’цяплець (у безасабовай форме ле́гчаіць)’ (Нас., Касп., Яруш., ТСБМ). Да лёгкі (гл.), лягчэй.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Множыць ’павялічваць’, ’памнажаць адзін лік на другі’, множыцца ’размнажацца’, ’дабаўляцца’ (ТСБМ, Нас., Яруш., ТС). Прасл. mъnoziti (). Да многа (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Морзы ’твар, нос і губы’ (Нас.). Балтызм. Параўн. літ. mùrza ’рот’, ’твар’. Карэннае ‑о‑ пад уплывам семантычна блізкай лексемы морда.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мы́тніца, мытня ’таможня’ (ТСБМ, Нас., АУ). З польск. mytnica, mytnia ’тс’. Больш падрабязна гл. Германовіч, Лекс. і грам., 3–5.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)