растрэ́скванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. растрэсквацца — растрэскацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растушо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. растушоўваць — растушаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расфарбо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расфарбоўваць — расфарбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расфасо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расфасоўваць — расфасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расху́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расхутваць — расхутаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расціраць — расцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцюко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расцюкоўваць — расцюкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расця́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расцягваць — расцягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расцякацца — расцячыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцяру́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расцярушваць — расцерушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)