спіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спілоўваць — спілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спі́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спіхваць — спіхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спле́скванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сплескваць — спляскаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спо́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спойваць — спаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спо́ўзванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. споўзваць — спаўзці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрыві́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спрывільваць — спрывіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спусто́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спустошваць — спустошыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спыне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спыняць — спыніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спы́рскванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спырскваць — спырснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сса́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ссаджваць — ссадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)