расстрэ́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расстрэльваць — расстраляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассусо́льванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассусольваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассыпа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассыпа́ць — рассы́паць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассыса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассысаць — разассаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассяваць — рассеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассячэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассячы, рассекчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растасо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. растасоўваць — растасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расто́птванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. растоптваць — растаптаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растраса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. растрасаць — растрэсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растрэ́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. растрэсваць — растрэсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)