распяка́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. распякаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распяра́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распяразваць — расперазаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распяча́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распячатваць — распячатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расса́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассаджваць — рассадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассарто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассартоўваць — рассартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расскуба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расскубаць — расскубці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассна́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расснашчваць — расснасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассоўваць — рассунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расстава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расставацца — расстацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расстрыжэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расстрыгаць — расстрыгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)