Verbum

скуф’я́, -і́, -е́й, ж.

Востраканечная мяккая шапка з чорнага або фіялетавага аксаміту ў праваслаўнага духавенства.

|| памянш. скуфе́йка, -і, ДМ -фе́йцы, мн. -і, -фе́ек, ж.

старада́ўні, -яя, -яе.

1. Даўно мінулы.

Старадаўнія часы.

2. Які існуе або захаваўся са старых часоў.

С. замак.

|| наз. старада́ўнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

стымуля́тар, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыроднае або сінтэтычнае рэчыва, якое стымулюе развіццё чаго-н., павышае працаздольнасць, паляпшае самаадчуванне і інш.

С. росту раслін.

суко́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Абрэзак сукна або іншай шарсцяной тканіны, якая ўжываецца для чысткі, націрання чаго-н.

Пачысціць чаравікі суконкай.

та́лы, -ая, -ае.

1. Які адтаў пад уздзеяннем цяпла.

Т. снег.

Талая зямля.

2. Які ўтварыўся ад раставання снегу або лёду (пра ваду).

Талая вада.

тарака́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Насякомае чорнай або рыжай афарбоўкі з доўгімі вусамі, некаторыя віды якога водзяцца ў жыллі чалавека.

|| прым. тарака́навы, -ая, -ае.

тост¹, -у, М то́сце, мн. -ы, -аў, м.

Застольная прапанова выпіць за чыё-н. здароўе, за поспех у чым-н. або ў гонар каго-н.

трасці́ць, трашчу́, тро́сціш, тро́сціць; тро́шчаны; незак., што (спец.).

Злучаць, скручваць разам дзве або некалькі нітак.

|| зак. страсці́ць, страшчу́, стро́сціш, стро́сціць; стро́шчаны.

|| наз. трашчэ́нне, -я, н.

тупано́сы, -ая, -ае.

1. З шырокім або тоўстым носам, дзюбай (пра жывых істот).

Т. сабака.

2. З тупым, шырокім носам, наском (пра прадметы).

Тупаносыя чаравікі.

тытані́чны, -ая, -ае (высок.).

1. Які вызначаецца вялікай фізічнай або духоўнай сілай, розумам, талентам; уласцівы тытану¹ (у 2 знач.).

2. Вялікі па сіле, размаху; грандыёзны.