chant

[tʃænt]

1.

n.

1) пе́сьня f.; мэлёдыя f., сьпеў -ву m.

2) праця́жнае пяя́ньне або́ чыта́ньне (у царкве́), песнапе́ньне n

3) сьпе́ўная інтана́цыя (у гу́тарцы)

2.

v.

1) пяя́ць; праця́жна пяя́ць

2) чыта́ць, гавары́ць нарасьпе́ў

3) Poet. апява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

бры́нкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. Адзывацца пры ўдары гукам, падобным да лёгкага звону; дзвынкаць. Брынкае шыба. // Выклікаць ударам такі гук. Нехта доўга брынкаў на кухні пасудай.

2. на чым. Няўмела або ляніва іграць на якім‑н. музычным інструменце. Андрэй Шыбянкоў, як зазвычай, сядзеў, фарсіста закінуўшы нагу за нагу, і брынкаў на вечнай сваёй гітары. Зарэцкі. Я ўжо ўмеў чытаць ноты, сяк-так брынкаў на раялі, і таму вучоба музыцы не была для мяне вялікім цяжарам. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nchlesen

*

I

vt збіра́ць каласы́ пасля́ жніва́; збіра́ць (садавіну, агародніну і г.д.) пасля́ збо́ру асно́ўнага ўраджа́ю

II

vt

1) чыта́ць, перачы́тваць

2) даве́двацца (у кнізе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

вучы́цца lrnen vi, studeren vi;

вучы́цца чыта́ць lsen lrnen;

вучы́цца ў пя́тым кла́се in die fünfte Klsse gehen*;

ён вучы́цца на пе́ршым ку́рсе er ist im rsten Stdi¦enjahr;

век жыві́, век вучы́ся man kann nie geng lrnen; man lernt nie aus

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

przestać

I przesta|ć

зак.

1. прастаяць;

2. перастаяць

II зак.

перастаць; кінуць;

~ć czytać — перастаць чытаць;

~ń mu dokuczać! — перастань яму дакучаць!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

poduszka

poduszk|a

ж. падушка;

~a powietrzna — паветраная падушка; аварыйная падушка;

czytać do ~i — чытаць перад сном;

~i pod oczami — мяшкі пад вачыма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wont

[wɔnt]

1.

adj.

прызвыча́ены

He was wont to read the paper at breakfast — Ён прывы́к чыта́ць газэ́ту за сьняда́ньнем

2.

n.

прывы́чка, звы́чка f.

He rose early, as was his wont — Ён уста́ў ра́на, як і было́ яго́ звы́чкай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

навучы́ць сов.

1. научи́ть, обучи́ть;

н. чыта́ць — научи́ть чита́ть;

н. рамяству́ — научи́ть (обучи́ть) ремеслу́;

2. (подговорить) научи́ть, подучи́ть;

3. (дать совет) вразуми́ть, надоу́мить;

4. (обогатить опытом, знаниями и т.п.) научи́ть;

жыццё яго́ мно́гаму ~чы́ла — жизнь его́ мно́гому научи́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

радо́к, ‑дка, м.

1. Памянш. да рад (у 1 знач.). Роўнымі радкамі маладых груш і яблынь нельга было не залюбавацца. Шахавец. Унізе цягнецца балотца з радкамі скошанае атавы. Скрыган.

2. Частка тэксту або асобныя словы, літары ці іншыя знакі, напісаныя або надрукаваныя ў адну лінію. Радок верша. □ Чытаў .. [Лабановіч] зусім механічна, нічога не разумеючы з таго, што чытае. Ён проста пераводзіў вочы з радка на радок.., а думаў пра Ядвісю. Колас. Думы і вобразы, розум і радасць заключаны ў алавяныя радкі набора. Брыль. [Верыны] вочы тужліва бегалі па радках лічбаў і раптам спыніліся. Асіпенка. // толькі мн. (радкі́, ‑оў). Напісаныя, надрукаваныя словы, фразы. [Саша] прачытала радкі, якія пераканалі, што горад, дзе служыць Пятро, не здадзены, стаіць, змагаецца. Шамякін.

3. Разм. Прабор у валасах, рад (у 6 знач.). Сівыя валасы расчэсаны на просты радок. Пестрак. Цёмна-русыя валасы акуратненька разабраны на радок і гладка прычасаны. Дуброўскі.

•••

Ламаны (ломаны) радок — вершаваны радок, у якім словы стаяць не на адной лініі.

Радок у оадок — літаральна, даслоўна (пераказаць, спісаць і пад.).

Чытаць паміж радкоў гл. чытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́пуск м.

1. в разн. знач. про́пуск, -ку м.; (о действии — ещё) прапуска́нне, -ння ср.;

чита́ть с про́пусками чыта́ць з про́пускамі;

посеща́ть ле́кции без про́пусков наве́дваць ле́кцыі без про́пускаў;

2. (документ) про́пуск, -ка м.;

предъяви́ть про́пуск паказа́ць (прад’яві́ць) про́пуск;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)