метэо́р, ‑а, м.
Распаленае цела касмічнага паходжання, якое хутка рухаецца ў зямной атмасферы.
[Ад грэч. metéōros — які лунае ў паветры.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скарапі́сец, ‑сца, м.
Даўней — пісец, перапісчык, які піша скорапісам. // Той, хто піша хутка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спахо́плівы, ‑ая, ‑ае.
Які хутка рэагуе на што‑н.; жвавы, здагадлівы. Спахоплівы хлопец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бубні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; незак., што і без дап. (разм.).
1. Біць у бубен, барабаніць.
2. перан. Гаварыць хутка, неразборліва, манатонна.
Б. сабе пад нос.
|| зак. прабубні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
прамча́цца, ‑мчуся, ‑мчышся, ‑мчыцца; зак.
1. Вельмі хутка прабегчы, праехаць; пранесціся. Цяжка тупаючы ботамі, паўз нас прамчаліся паліцэйскія... Хомчанка. Аўтамашына прамчалася гэтак жа хутка, як і паказалася. Кавалёў. // перан. Пранесціся, уявіцца. Гэтыя думкі маланкай прамчаліся ў .. [Маркавай] галаве. Васілеўская.
2. перан. Хутка, непрыкметна прайсці, мінуць (пра час). Хто можа не паверыць, што ў гарачай працы непрыкметна, без аглядкі прамчаліся гэтыя месяцы?! Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Дэ́чыць 1 ’крочыць; хутка рабіць’ (Сл. паўн.-зах.). Сл. паўн.-зах. думае аб запазычанні з літ. dė́ti ’хутка хадзіць, хутка рабіць’.
Дэ́чыць 2 ’гаварыць недарэчнае, бубніць; казаць адно і тое ж’ (Сл. паўн.-зах.). Паводле Сл. паўн.-зах., запазычанне з літ. dė́ti ’абгаворваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
boom2 [bu:m] v.
1. гудзе́ць; грыме́ць;
The clock boomed out twelve. Гадзіннік гулка прабіў дванаццаць;
He had a booming voice. У яго быў гучны нізкі голас.
2. ху́тка расці́, развіва́цца;
Tourism is booming. Турызм хутка развіваецца.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дамча́цца і даімча́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.
Разм. Вельмі хутка дабегчы, даехаць, даляцець да якога‑н. месца. Хутка цягнік дамчаўся да лесу. Пальчэўскі. [Лук’янскі] даімчаўся да апошніх хвояў і кінуўся ўправа. Там быў густы і стары лес. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
on the run
а) на бягу́, ху́тка
б) на ўцёках
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
scamper
[ˈskæmpər]
1.
v.i.
ху́тка бе́гчы, уцяка́ць
2.
n.
ху́ткі бег
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)