прозева́ть сов., разг.

1. прапазяха́ць;

прозева́л весь ве́чер прапазяха́ў уве́сь ве́чар;

2. перен. празява́ць, прапусці́ць; праваро́ніць; прамарга́ць;

прозева́ть авто́бус празява́ць (прапусці́ць, праваро́ніць, прамарга́ць) аўто́бус.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́вазіць, ‑важу, ‑вазіш, ‑вазіць; зак., што.

1. Перавозячы што‑н. часткамі, вывезці поўнасцю. Вывазіць бярвенні з лесу. Вывазіць увесь гной на поле.

2. Запэцкаць у што‑н. Вывазіць паліто ў гразь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назво́зіць, ‑звожу, ‑звозіш, ‑звозіць; зак., чаго.

Звезці, даставіць за пекалькі прыёмаў вялікую колькасць чаго‑н. Назвозіць камення. □ Увесь ніжні паверх [млына] быў застаўлены мяшкамі: жыта, ячмень, пшаніца. Назвозілі з усяго сельсавета. Кудравец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́снічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Пасціць, устрымлівацца ад скаромнай ежы. Завядзёнка тады яшчэ ў людзей такая была: увесь год можаш поснічаць, а на каляды ці на вялікдзень абавязкова разгавецца свежыною. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Nrvenbündel

[-fən-] і [-vən-]

n -s, - анат. пучо́к не́рваў

er ist nur noch ein ~ — разм. ён уве́сь на не́рвах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Fber

f -, -n

1) фі́бра

2) валакно́

ihm ztterte jde ~ vor ufregung — ён уве́сь дрыжа́ў ад хвалява́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ла́тка ж Flcken m -s, -;

накла́сці ла́ткау inen Flcken ufsetzen; flcken vt (залатаць);

ла́ткаа на абу́тку Rester m -s, -;

уве́сь у ла́ткаах vller Flcken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

гардэро́б

(фр. garderobe)

1) памяшканне ў грамадскім будынку для захоўвання верхняга адзення наведвальнікаў;

2) шафа для адзення;

3) увесь набор адзення аднаго чалавека (напр. г. артысткі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

зме́сціва, ‑а, н.

Тое, што змяшчаецца, знаходзіцца дзе‑н. Змесціва клеткі. □ Сумачку-чамаданчык .. [Вера] увесь час круціла ў руках, «кантуючы», і ўсё змесціва яе з шумам перакочвалася з аднаго канца ў другі. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бацы́ла, ‑ы, ж.

Бактэрыя, якая мае форму палачкі. Туберкулёзная бацыла. / у перан. ужыв. К. Чорны — адзін з пісьменнікаў, якія добра разумелі гэтае імкненне фашызму заразіць увесь свет, усё чалавецтва бацыламі антыгуманізму. Адамовіч.

[Лац. bacillum — палачка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)