фільм, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Твор мастацтва для дэманстрацыі, паказу ў кіно; кінакарціна.

Дакументальны ф.

Прыгодніцкі ф.

2. Тонкая празрыстая плёнка з нанесеным на яе святлоадчувальным слоем, якая ўжываецца для фатаграфічнай і кінематаграфічнай здымкі (спец.).

|| прым. фі́льмавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эпапе́я, -і, мн. -і, -пе́й, ж.

1. Вялікі твор эпічнага жанру, у якім апісваюцца значныя гістарычныя падзеі.

Э.

Івана Мележа «Людзі на балоце».

2. перан. Буйная, значная падзея, якая ахоплівае цэлы гістарычны перыяд.

Э.

Вялікай Айчыннай вайны.

|| прым. эпапе́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

masterpiece

[ˈmæstərpi:s]

n.

1) шэдэ́ўр -у m., майстэ́рства n.

2) найбо́льшы твор або́ дасягне́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ascribe [əˈskraɪb] v. (to) прыпі́сваць (каму-н. што-н.);

This work is usually ascribed to Shakespeare. Гэты твор звычайна прыпісваюць Шэкспіру.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

schmaltz [ʃmɔ:lts] n. infml залі́шне сентымента́льная му́зыка або́ літарату́рны твор;

a schmaltz artist кампазі́тар або́ пісьме́ннік, які́ пі́ша залі́шне сентымента́льныя тво́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vocal​1 [ˈvəʊkl] n. вака́льны твор; пе́сня;

vocals by John Lennon and Paul McCartney вака́льныя тво́ры Джо́на Ле́нана і По́ла МакКа́ртні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Моўкам, маўком ’ціха, патаемна, маўчком’ (Нас.) — форма твор. скл. ад ⁺моўк, параўн. рус. кур., тамб. молком, славен. mȏlk ’маўчанне’, ст.-слав. млъкъ. Да маўча́ць (гл.). Сюды ж моўчкам, моўчыкам ’тс’ (Касп., Шат.; іўеў., Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пастара́ль, ‑і, ж.

Жанр у літаратуры і мастацтве, у якім ідылічна паказваецца жыццё пастухоў і пастушак на лоне прыроды; твор гэтага жанру.

[Фр. pastorle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анані́м, ‑а, м.

1. Аўтар пісьма, запіскі або літаратурнага твора, які ўтойвае сваё імя.

2. Літаратурны твор без подпісу, невядома кім напісаны.

[Ад грэч. anōnymus — безыменны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анданці́на,

1. прысл. Некалькі хутчэй, чым андантэ.

2. нескл., н. Музычны твор або яго частка, якія выконваюцца хутчэй, чым у сярэднепавольным тэмпе.

[Іт. andantino.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)