п’е́са

(фр. piece)

1) драматычны твор, прызначаны для пастаноўкі на сцэне;

2) невялікі музычны твор (інструментальная п.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Tórso

m -s, -s i Tórsi торс, ту́лава; перан. няско́нчаны твор

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Папуры́ ’музычны твор з урыўкаў розных агульнавядо мых песень, мелодый’ (ТСБМ). З рус. попурри́ ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 84), дзе з франц. potpourri, літаральна ’гнілы гаршчок’ < pot ’гаршчок’, pourrir ’гніць’, потым ’змешаная страва’ (гл. Фасмер, 3, 328).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

табо́й и табо́ю мест., в твор. п. тобо́й, тобо́ю; см. ты

табо́ю мест., см. табо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́йка¹, -і, ДМ ба́йцы, мн. -і, ба́ек, ж.

1. Кароткі літаратурны твор алегарычнага зместу з павучальнай канцоўкай.

Байкі Кандрата Крапівы.

2. перан., часцей мн. Пустыя размовы, выдумкі (разм.).

Ці варта слухаць розныя байкі.

|| прым. ба́ечны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Баечная мараль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мініяцю́ра, -ы, мн. -ы, -цю́р, ж.

1. Невялікі малюнак у фарбах у старадаўнім рукапісе, кнізе.

2. Невялікая карціна вельмі тонкай работы.

3. Мастацкі твор малой формы, завершаны па форме і думцы.

Тэатр мініяцюр.

◊

У мініяцюры — у зменшаным памеры.

|| прым. мініяцю́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траге́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

1. Драматычны твор, у аснове якога ляжыць непрымірымы жыццёвы канфлікт, сутыкненне характараў і пад., што часцей за ўсё заканчваецца смерцю героя.

2. Жудасная, страшная падзея; няшчасце.

|| прым. трагеды́йны, -ая, -ае; наз. трагеды́йнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

quintet [kwɪnˈtet] n.

1. mus. квінтэ́т

2. mus. музы́чны твор для пяці́ галасо́ў або́ інструме́нтаў

3. гру́па з пяці́ чалаве́к або́ прадме́таў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

satire [ˈsætaɪə] n.

1. (on) саты́ра;

biting satire во́страя саты́ра;

a master of political satire ма́йстар паліты́чнай саты́ры

2. сатыры́чны твор, саты́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мю́зікл, ‑а, м.

1. Музычна-сцэнічны твор, пераважна камедыйнага характару, пабудаваны на выкарыстанні элементаў аперэты, балета, оперы і эстрады.

2. Кінафільм такога характару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)