boatage

[ˈboʊtɪdʒ]

n.

1) пераво́з во́дным шля́хам

2) пла́та за такі́ пераво́з

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sic [sɪk] adv. лацін. (паказвае на дакладную адпаведнасць арыгіналу): sic itur ad astra такі́ шлях да зо́рак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сякі, звычайна ў спалучэннях сякі́‑такі́, такі́-сякі́ ’абы-які’ (Нас., Сл. ПЗБ), ’нядобры’ (Сержп. Прымхі, Пятк. 2). Гл. сяк 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зла́джаны, -ая, -ае.

1. Такі, у якім дасягнута ўзаемная згода; дружны.

Зладжаная работа.

2. Стройны, гарманічны.

Зладжаныя спевы.

|| наз. зла́джанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падстаўны́, -а́я, -о́е.

1. Такі, які падстаўляюць знізу або збоку.

Падстаўная лесвіца.

2. Спецыяльна падабраны для якой-н. мэты, несапраўдны.

Падстаўная асоба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мля́вы, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены бадзёрасці, энергіі; вялы.

Млявыя рухі.

2. Які выклікае такі стан.

М. пах чаромхі.

|| наз. мля́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

жада́ны, -ая, -ае.

1. Такі, якога чакаюць, да якога імкнуцца.

Ж. госць.

Жаданыя пакупкі.

2. Любімы, дарагі.

Мой адзіны, мой ж. чалавек!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дыскамфо́рт, -у, М -рце, м.

Умовы жыцця, знаходжання, якія не забяспечваюць зручнасцей і спакою, а таксама такі стан.

|| прым. дыскамфо́ртны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ры́хтык, прысл. (разм.).

Правільна, якраз, дакладна (таксама, такі самы).

Зраблю р. так, як ты сказаў.

Сын — р. бацька (у знач. прым., нязм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уні́жаны, -ая, -ае.

Такі, якога ўнізілі, які зведаў на сабе ўніжэнне або выражае ўніжэнне.

У. чалавек.

У. выгляд.

|| наз. уні́жанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)