óberst
a вышэ́йшы, вярхо́ўны, найвышэ́йшы, гало́ўны
das ~e Gerícht — вярхо́ўны суд
die ~e Gewált — вярхо́ўная ўла́да
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Stichtag
m -(e)s, -e
1) тэ́рмін (плацяжу); дзень даста́ўкі (тавару)
2) дзень яўкі ў суд
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Vórladung
f -, -en вы́клік (у суд, у паліцыю і г.д.)
der ~ Fólge léisten — з’яві́цца па вы́кліку [паве́стцы, по́зве]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
арбітра́ж м
1. (пастанова) Schíedsspruch m -(e)s, -sprüche;
2. (суд) Schíedsgericht n -(е)s, -e; Arbitráge [-ʒə] f -, -n;
валю́тны арбітра́ж Devisenarbitrage [-´vi:-] f -;
працэ́нтны арбітра́ж Zínsarbitrage f
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
summons
[ˈsʌmənz]
n., pl.
1) по́зва f.
2) по́зваў суд
He received a summons for fast driving — Ён атрыма́ў судо́вую по́зву за ху́ткую язду́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
падмацу́нак, ‑нку, м.
Разм. Тое, што падмацоўвае сілы, надае бадзёрасці. Пасілкаваўшыся і расплаціўшыся за падмацунак, Андрэй павольна падыбаў у суд. Колас. [Піліп Антонавіч:] — Ты вось, кабеціна, наконт падмацунку паклапаціся, а то ж чалавек з дарогі, прагаладаўся, мусіць, а потым ужо разбяромся, чыя праўда. Ляўданскі. Гаспадыня ж за сталом нічога не гаварыла, але пасля снедання і абеду прыносіла нам у гумно падмацунак. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
adjudicate
[əˈdʒu:dɪkeɪt]
1.
v.t.
судзі́ць; ула́джваць спра́ву зго́дна з зако́нам
2.
v.i.
прыйма́ць пастано́ву
The court adjudicated on the case — Суд прыня́ў пастано́ву ў спра́ве
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
process
[ˈprɑ:ses]
1.
n.
1) працэ́с -у m.
changes are in process — адбыва́юцца зьме́ны
2)
а) хада́ f.
in process of time — зь ця́гам ча́су
б) to have something in process — працава́ць над чым-н.
3) вы́клік у суд
4) судо́вы працэ́с
2.
v.t.
1) пачына́ць судзі́цца, падава́ць у суд
2) апрацо́ўваць, паддава́ць яко́му-н. працэ́су
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Gerícht
I
n -(e)s, -e суд
éine Sáche vor ~ bríngen* — узбуджа́ць спра́ву ў судзе́
j-n vor ~ láden* — вы́клікаць каго́-н. у суд
von ~s wégen — у судо́вым пара́дку
über j-n zu ~ sítzen* — судзі́ць каго́-н.
zu ~ sítzen* — засяда́ць у судзе́
das Jüngste ~ — рэл. стра́шны суд
II
n -(e)s, -e стра́ва
tíschfertiges ~ — гато́вая стра́ва
~e áuftragen* — падава́ць стра́вы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ла́яцца, лаюся, лаешся, лаецца; заг. лайся; незак.
1. Гаварыць грубыя, абразлівыя, лаянкавыя словы. Лаяцца апошнімі словамі. □ — Каб цябе гром! Злыдзень бязногі! — лаяўся Ёсіп, выціраючы рукавіцай крысо ватоўкі. Дуброўскі.
2. з кім і без дап. Зневажаць адзін аднаго грубымі абразлівымі словамі; сварыцца. — Закаханыя лаюцца — толькі мілуюцца, — паспрабаваў пажартаваць Алег. Шыцік. Антось.. два дні з Ганнай лаяўся, а на трэці — ужо хацеў падаваць на яе ў суд. Скрыпка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)