кво́лы

1. kränklich, schwächlich (схільны да захворвання);

2. (слабы, невялікі па сіле) schwach;

кво́лы вы́гляд kränkliches Áussehen; zart; zerbréchlich;

кво́лая раслі́на éine schwächliche Pflánze

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

◎ Недапошлы ’хворы’ (Сл. ПЗБ). Відаць, з неда- ’дастаткова’ (гл.) і пайсці, параўн. недошлы ’слабы, хваравіты’, што, магчыма, з’яўляецца зыходнай формай для названага слова, узнікшага пад уплывам слоў тыпу пошліна ’хвароба, пошасць’ (Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Недасі́лак ’слабы, хілы чалавек’: Заплыве недасылак — магутам стаў (Бічэль–Загнетава). Магчыма, паэтычны наватвор па узору асілак (гл.), з неба- ’недастаткова’ і сіла ’мбц, сіла’, параўн. недаростак ’чалавек малога росту’, недамовак ’заморак’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

fragile [ˈfrædʒaɪl] adj.

1. кро́хкі, ло́мкі;

fragile china кро́хкі фарфо́р;

fragile bones ло́мкія ко́сці

2. кво́лы;

fragile health кво́лае здаро́ўе

3. сла́бы, нетрыва́лы; ненадзе́йны;

a fragile alliance ненадзе́йны саю́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

flaccid

[ˈflæksɪd]

adj.

слабы́, вя́лы; адві́слы (пра галі́ны)

flaccid muscles — слабы́я, мя́ккія му́скулы

a flaccid will — слаба́я во́ля

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

milky

[ˈmɪlki]

adj.

1) бе́лы, як малако́, мле́чны; белава́ты

2) мало́чны, до́йны

3) лаго́дны; слабы́, кво́лы; баязьлі́вы, палахлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

unsubstantial

[,ʌnsʌbˈstænʃəl]

adj.

1) неабгрунтава́ны, няпэ́ўны; малы́, слабы́; нерэчаі́сны, нерэа́льны

unsubstantial hope — слаба́я надзе́я

2) нясы́тны, непажы́ўная (е́жа)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

morbíd

a

1) сла́бы, кво́лы, хвараві́ты, нямо́глы

2) трухля́вы; ло́мкі, кро́хкі

3) жыв. мя́ккі, прые́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

lax

a

1) вя́лы, дру́злы, сла́бы

2)

~e Sítten — распу́шчаныя но́равы

~e Morál — хі́сткая мара́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

астэ́нік

(гр. asthenikos = кволы, слабы)

1) чалавек, для якога характэрныя высокі рост, хударлявасць, доўгая шыя, выцягнуты чэрап, вузкі, рэзка акрэслены твар;

2) чалавек, які пакутуе ад астэніі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)