вы́сеў, ‑севу, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. высяваць — высеяць.

2. Тое, што высяваюць, колькасць яго. Сам.. [аграном] сачыў за ачысткай насення і нормамі высеву. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазо́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да мазаля. Мазольны пластыр.

2. Тое, што і мазолісты. — Я сам працаўнік, І мазольныя маю я рукі. Гурло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натвары́цца, ‑творыцца; безас. зак.

Нарабіцца, адбыцца (пра якія‑н. падзеі, пераважна непажаданыя). Раптам за адзін тыдзень такога натварылася, што Пеця зрабіўся сам не свой. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verdánken

vt (D) быць абавя́заным (чым-н. каму-н.)

das hat er sich selbst zu ~ — ён сам у гэ́тым вінава́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пара́граф

(лац. paragraphus, ад гр. paragraphos)

частка тэксту ўнутры раздзела, пазначаная знакам §, а таксама сам гэты знак.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

по́дпіс, -су м., в разн. знач. по́дпись ж.;

п. дакуме́нта — по́дпись докуме́нта;

уласнару́чны п. — собственнору́чная по́дпись;

за ~сам і пяча́ткай — за по́дписью и печа́тью

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пустапа́сам нареч., разг.

1. без пастуха́;

2. без присмо́тра, без ухо́да, сам по себе́;

дзе́ці п. расту́ць — де́ти без присмо́тра (са́ми по себе́) расту́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

само́ мест. опред., ср. само́; см. сам 1;

◊ гэ́та гаво́рыць с. за сябе́ — э́то говори́т само́ за себя́;

с. сабо́й (разуме́ецца) — само́ собо́й (разуме́ется)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

грубія́н, ‑а, м.

Чалавек грубы і дзёрзкі ў адносінах да другіх. У думках зазначыў сам сабе, што я сказаў нядобра: не трэба быць такім грубіянам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азвярэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Страціць чалавечыя якасці; зрабіцца шалёным, раз’юшаным; набыць звярынае аблічча; звар’яцець. [Паніч:] Ты, мой міленькі, азвярэў і не помніш сам, што кажаш. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)