fodder [ˈfɒdə] n.

1. корм для скаці́ны, фура́ж

2. (неадабральна) рэ́чы або́ лю́дзі, што мо́гуць быць вы́карыстаны для пэ́ўнай мэ́ты;

cannon fodder гарма́тнае мя́са

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бліску́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. іран. Розныя бліскучыя рэчы. Збігнеў палез пад крысо кажуха ў кішэню, дастаў жменю бліскучак: залатых гадзіннікаў, пярсцёнкаў, ланцужкоў, брошак... Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бэ́бахі, ‑аў; адз. няма.

Разм.

1. Вантробы, кішкі. Бэбахі выпусціць.

2. Груб. Зношаныя рэчы, лахманы. Юста рассцілае нейкія бэбахі на тапчане, куды і пераходзіць Ганна разам з народжаным сынам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іншазе́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іншай дзяржавы, краіны; чужаземны. Іншаземная акупацыя. Іншаземныя захопнікі. Іншаземныя звычаі. □ Многія рэчы курганнага інвентару давалі аб’ектыўную магчымасць гаварыць аб іх іншаземным паходжанні. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

1. Нанізваць якія‑н. рэчы на шнурок, дрот і пад. Лыгаць баранкі.

2. Начэпліваць вяроўку на рогі, шыю жывёле. Лыгаць кароў. Лыгаць коней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахвярава́ць

1. (грошы, рэчы і г. д) spénden vt;

2. (кім-н, чым-н) ópfern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Саму́сь ’нешта нябачнае, якое прыводзіць рэчы ў рух’: самусь дзверы очыныв (КЭС). Ад самы з палес. пераходам ы > у і часціцай сь. Не выключаны ўплыў імя Самусь з Самуіл (гл. Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасце́льны посте́льный;

~ныя — рэ́чы посте́льные принадле́жности;

п. рэжы́м — посте́льный режи́м;

◊ і ~нае і касце́льнае — (об одежде) и бу́дничное и пра́здничное

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

nazywać

незак. называць; даваць імя;

nazywać rzeczy po imieniu — называць рэчы сваімі імёнамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przybory

мн. прылада, прылады, прыладак, прыладдзе;

przybory toaletowe — рэчы для туалета; туалетныя прылады

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)