што́парыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Спускацца, падаць штопарам (у 2 знач.). Самалёт з енкам штопарыць да зямлі... Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасква́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

1. Доўга скварачы, зрабіць жорсткім, сухім, не такім, як трэба.

П. кілбасу.

2. Саскварыць усё, многае.

П. усё сала.

|| незак. перасква́рваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак.

1. 3 сілай удараць, біць па чым-н. ці ў што-н.

П. нагой у дзверы.

П. кіем па спіне.

2. што. Выбіваць што-н. пранікам.

Жанчыны перылі бялізну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праве́трыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

1. Асвяжыць прытокам свежага паветра.

П. хату.

2. Пад уздзеяннем паветра ачысціць, засцерагчы ад псавання.

П. зімовае адзенне.

|| незак. праве́трываць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. праве́трыванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

улада́рыць, -ру, -рыш, -рыць; незак.

1. Правіць краінай, дзяржавай, быць уладаром, мець уладу на кім-, чым-н.

У. над прыродай.

2. перан. Панаваць, займаць пануючае становішча.

На дварэ ўладарыць восень.

|| наз. улада́ранне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завіхры́ць ​1, ‑рыць; зак.

1. што. Закружыць, узняць віхрам. Вецер завіхрыў пясок. / у безас. ужыв. Завіхрыла снег на полі.

2. перан. Бурна праявіцца; забурліць, закіпець (пра падзеі, пачуцці і пад.). У грудзях завіхрыла разгарачанае пачуццё. Гартны.

завіхры́ць ​2, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Падняць віхор, пасмы. Завіхрыць валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасква́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

1. Пераскварыць усё, многае.

2. і без дап. Скварыць некаторы час (пра сала).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашава́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Разм. Выконваць абавязкі кашавара. Хто ж на кухні кашаварыць — Рыбу смажыць, кашу варыць? Муравейка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зжа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць.

Зак. да жарыць (у 1 знач.).

•••

Зжарыць скуру — моцна пабіць, адсцябаць да крыві, да сінякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акарыкату́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Абсмяяць, раскрытыкаваць, паказаць каго‑, што‑н. у карыкатурным, смешным выглядзе. Акарыкатурыць вобраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)