рытары́чны

1. ритори́ческий;

р. вы́раз — ритори́ческое выраже́ние;

2. книжн. ритори́чный;

мо́ва яго́ зана́дта ~ная — речь его́ сли́шком ритори́чна;

~нае пыта́нне — ритори́ческий вопро́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

утрэ́сці сов., в разн. знач. утрясти́;

у. муку́ ў мяшку́ — утрясти́ муку́ в мешке́;

мы гэ́тае пыта́нне ўтрасём — мы э́тот вопро́с утрясём

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зада́цца, ‑дамся, ‑дасіся, ‑дасца; ‑дадзімся, ‑дасцеся, ‑дадуцца; пр. задаўся, ‑лася, ‑лося; заг. задайся; зак.

1. чым. Паставіць сабе для вырашэння (мэту, пытанне). Задацца мэтай.

2. (часта з адмоўем). Абл. Выйсці ўдалым; атрымацца, удацца. Хлеб не задаўся. □ Так, шчасце мне, відаць, не задалося. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трафарэ́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да трафарэта (у 1 знач.). Трафарэтная пласцінка. // Прызначаны для работы з трафарэтам. Трафарэтны пэндзаль. // Зроблены пры дапамозе трафарэта. Трафарэтны ўзор.

2. перан. Заснаваны на трафарэце (у 2 знач.); шаблонны. Трафарэтнае пытанне. Трафарэтны выраз. Трафарэтнае рашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

in

prp (aна пытанне «куды»?, Dна пытанне «дзе»? i «калі»?) у, на

ins Konzrt ghen* — ісці́ на канцэ́рт

in Minsk — у Мі́нску

in 3 Tgen — праз 3 дні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прабле́ма

(гр. problema = задача, заданне)

1) тэарэтычнае або практычнае пытанне, задача, якія патрабуюць вырашэння, даследавання (напр. п. асваення космасу, п. выхавання);

2) нешта цяжка вырашальнае (напр. дамашняя п.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

sprowadzać się

незак.

1. пераязджаць;

2. зводзіцца;

zagadnienie sprowadzać się do ... — пытанне зводзіцца да...

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zasadniczy

zasadnicz|y

прынцыповы; асноўны;

kwestia ~a — прынцыповае пытанне;

postawa ~a спарт. асноўная стойка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ка́верзны, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які заключае ў сабе каверзу; заблытаны, складаны. Каверзнае пытанне. Каверзная справа. □ Іншы раз было і так, што той-сёй спецыяльна адшукваў.. каверзныя пытанні, абы толькі збіць з панталыку настаўніка. «Звязда».

2. Які робіць, чыніць каверзы, схільны да іх. Каверзны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Tapt

n

etw. aufs ~ brngen*разм. пача́ць размо́ву пра што-н., паставі́ць яко́е-н. пыта́нне на абмеркава́нне

aufs ~ kmmen*разм. зрабі́ць тэ́май размо́вы [абмеркава́ння]

etw. [ine Frge] aufs ~ brngen* — падня́ць [узня́ць] пыта́нне аб чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)