рытары́чны
1. ритори́ческий;
р. вы́раз — ритори́ческое выраже́ние;
2. книжн. ритори́чный;
мо́ва яго́ зана́дта ~ная — речь его́ сли́шком ритори́чна;
○ ~нае пыта́нне — ритори́ческий вопро́с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
утрэ́сці сов., в разн. знач. утрясти́;
у. муку́ ў мяшку́ — утрясти́ муку́ в мешке́;
мы гэ́тае пыта́нне ўтрасём — мы э́тот вопро́с утрясём
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
зада́цца, ‑дамся, ‑дасіся, ‑дасца; ‑дадзімся, ‑дасцеся, ‑дадуцца; пр. задаўся, ‑лася, ‑лося; заг. задайся; зак.
1. чым. Паставіць сабе для вырашэння (мэту, пытанне). Задацца мэтай.
2. (часта з адмоўем). Абл. Выйсці ўдалым; атрымацца, удацца. Хлеб не задаўся. □ Так, шчасце мне, відаць, не задалося. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трафарэ́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да трафарэта (у 1 знач.). Трафарэтная пласцінка. // Прызначаны для работы з трафарэтам. Трафарэтны пэндзаль. // Зроблены пры дапамозе трафарэта. Трафарэтны ўзор.
2. перан. Заснаваны на трафарэце (у 2 знач.); шаблонны. Трафарэтнае пытанне. Трафарэтны выраз. Трафарэтнае рашэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
in
prp (a – на пытанне «куды»?, D – на пытанне «дзе»? i «калі»?) у, на
ins Konzért géhen* — ісці́ на канцэ́рт
in Minsk — у Мі́нску
in 3 Tágen — праз 3 дні
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прабле́ма
(гр. problema = задача, заданне)
1) тэарэтычнае або практычнае пытанне, задача, якія патрабуюць вырашэння, даследавання (напр. п. асваення космасу, п. выхавання);
2) нешта цяжка вырашальнае (напр. дамашняя п.).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
sprowadzać się
незак.
1. пераязджаць;
2. зводзіцца;
zagadnienie sprowadzać się do ... — пытанне зводзіцца да...
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zasadniczy
zasadnicz|y
прынцыповы; асноўны;
kwestia ~a — прынцыповае пытанне;
postawa ~a спарт. асноўная стойка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ка́верзны, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Які заключае ў сабе каверзу; заблытаны, складаны. Каверзнае пытанне. Каверзная справа. □ Іншы раз было і так, што той-сёй спецыяльна адшукваў.. каверзныя пытанні, абы толькі збіць з панталыку настаўніка. «Звязда».
2. Які робіць, чыніць каверзы, схільны да іх. Каверзны чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Tapét
n
etw. aufs ~ bríngen* — разм. пача́ць размо́ву пра што-н., паставі́ць яко́е-н. пыта́нне на абмеркава́нне
aufs ~ kómmen* — разм. зрабі́ць тэ́май размо́вы [абмеркава́ння]
etw. [éine Fráge] aufs ~ bríngen* — падня́ць [узня́ць] пыта́нне аб чым-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)