тэлеспекта́кль

(ад тэле- + спектакль)

спектакль, прызначаны для паказу па тэлевізару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шпунту́бель

(ням. Spundhobel)

сталярны інструмент, прызначаны для выстругвання шпунтоў 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

публі́чны, -ая, -ае.

1. Які ажыццяўляецца ў прысутнасці публікі, адкрыты.

Публічнае выступленне.

Публічна (прысл.) заявіць.

2. Прызначаны для шырокага наведвання, агляду і пад.

Публічная бібліятэка.

Публічная выстаўка.

Публічны дом — памяшканне, дзе прастытуткі прымаюць наведвальнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цяля́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Хлеў для цялят.

Пабудаваць ц.

2. Той, хто даглядае цялят.

3. Таварны вагон, прызначаны для перавозкі жывёлы (разм.).

|| ж. цяля́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

педыкю́рны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для педыкюру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кадзіро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для кадзіравання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удзіма́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для ўдзімання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далуча́льны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для далучэння.

Д. провад.

2. У граматыцы: які з’яўляецца дапаўненнем, дадаткам да чаго-н. або які служыць для далучэння ці заснаваны на спосабе далучэння.

Далучальныя адносіны.

Д. злучнік.

Д. сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баявы́, -а́я, -о́е.

1. Які мае адносіны да вайны, звязаны з вядзеннем бою; прызначаны для бою.

Баявое заданне.

Б. патрон.

2. Гатовы да барацьбы, загартаваны ў баях.

Баявая група.

3. Смелы, энергічны, рашучы.

Б. хлопец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АПЕРЫТЫ́Ў

(франц. apèritif),

спіртны напітак, прызначаны для ўзбуджэння апетыту. Ужываецца перад ежай. Як аперытыў выкарыстоўваюць звычайна вермут, херас, моцныя спіртныя напіткі, разбаўленыя фруктовым сокам, тонікам, мінер. вадою і інш.

т. 1, с. 426

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)