трубаду́р, ‑а, м.

1. Гіст. Сярэдневяковы правансальскі паэт-спявак.

2. перан. Той, хто ўслаўляе што‑н. Трубадур капіталізму.

[Фр. troubadour.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ветравей (паэт.) ’вецер’ (КТС, Якуб Колас, БРС) — новаўтварэнне ад ве́цер (гл.) і вей < веяць. Сюды ж прым. ветравейна (КТС, Я. Пушча). Параўн. таксама ўкр. вітрові́й ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Фу (паэт. жанр, Кітай) 5/608

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Бадаеў А. (бурацкі паэт) 2/475

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Батырай (даргінскі паэт) 4/115—116

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Бедыль (тадж. паэт-мысліцель) 10/199

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Безбародаў М. (мардоўскі паэт) 7/16

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Бломберг Э. (швед. паэт) 11/325

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ванееў А. (паэт Комі) 6/61

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вараб’ёў А. (чувашскі паэт) 11/231

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)