пахвалява́цца, ‑лююся, ‑люешся, ‑люецца; зак.
Хвалявацца некаторы час. [Маеўскі:] — Ты беражы сябе, Лена. Са мною ўжо нічога не здарыцца. А вось за цябе мне яшчэ давядзецца пахвалявацца. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пацые́нт, ‑а, М ‑нце, м.
Хворы ў адносінах да ўрача, у якога ён лечыцца. — Дзве гадзіны нічога не ешце, — сказала .. [Галіна Адамаўна] пацыенту, які паласкаў рот содавым растворам. Шамякін.
[Ад лац. patiens, patientis — які пакутуе.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прынука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
Прымушаць, патрабаваць. Грыша пакрыўдзіўся на матчыну несправядлівасць і ўвесь дзень нічога ў рот не ўзяў, як ні прынукала маці. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да прыпасці.
2. Кульгаць. [Сцяпан] трошку накульгваў на правую нагу. Ціха ішоў — нічога, а калі спяшаўся — і добра такі прыпадаў. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Няхо́ха (нехоха) ’чалавек, абыякавы да ўсяго’ (Ян.). Няясна, магчыма, экспрэсіўнае ўтварэнне ад не хацець, параўн. ілюстрацыю да слова: «ён у нас нехоха такі, не хоча нічога делаць» (там жа); паралель: даха ’тое, што дае’: Бацькава рука не браха, а даха (ТС, пад рука).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ту́йка ‘пудзіла’, ‘гультайка’ (Касп.). Няясна; магчыма, ад выклічніка туй, варыянтнага да ту (гл. папярэдняе слова), параўн. ту́кала ‘неслух, які нічога не робіць, пакуль не накрычаць на яго’ (Нас.), гл. ту́каць ‘лаяць, крычаць’, польск. дыял. tuknǫć ‘крыкнуць на ваўка звыклым спосабам: tu! (Варш. сл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ту́шчма ‘дармо, дарма, марна’ (Ласт.). Відаць, прыслоўе па ўзоры лежма (ляжаць), бегма (бегчы) ад дзеяслова тушчэць (гл. тушчы). На аснове прыслоўя ўтвораны прыметнік тушчы́мны ‘посны’ (Сцяшк. Сл.), які паслужыў, магчыма, узорам для нішчы́мны ‘посны, пусты’ (ад спалучэння ні з чым ‘без нічога’, гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пописа́ть сов.
1. папіса́ць; (много, неоднократно) разг. папапіса́ць, папапі́сваць;
2. (красками) памалява́ць; (долго, неоднократно) папамалёўваць, папамалява́ць;
◊
ничего́ не попи́шешь нічо́га не папі́шаш.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
chalk [tʃɔ:k] n. мел, крэ́йда
♦
as different as chalk and cheese;
like/as chalk and cheese нічо́га агу́льнага/супо́льнага;
by a long chalk нашма́т, намно́га; зна́чна
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
response [rɪˈspɒns] n.
1. адка́з;
in response to у адка́з на;
He made no response. Ён нічога не адказаў.
2. рэа́кцыя, рэагава́нне;
a positive response стано́ўчае рэагава́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)