Verbum

збе́дніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць і збядні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Зрабіць бедным на што‑н., у якіх‑н. адносінах; абядніць. Збядніць прыроду, высекшы лес. // Пазбавіць каго‑, што‑н. выразнасці, сілы, своеасаблівасці. Збедніць літаратурны вобраз. □ Паасобныя ж нашы паэты непрыхільнасць да традыцыйнай вобразнасці распаўсюдзілі і на самую народную паэтыку, і гэта іх паззію толькі збедніла. Лойка.

падслі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Паслініць трохі або дадаткова. [Адам], сагнуўшыся над зверчанай цыгаркай падслініць беражок, каб заляпіць яе, кінуў: — Было [каханне]!.. Нікановіч.

пагарла́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Разм. Тое, што і пагарлапаніць. Хорам крыху пагарланілі дзяўчаты і хлопцы, а тады яна, Валя Сакоўская, заспявала. Мыслівец.

патры́зніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Трызніць некаторы час. Чаго ў маладосці не было! А зараз мне навошта хвалявацца? Магу патрызніць, падрамаць, папеставацца... Валасевіч.

заарка́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго.

Злавіць арканам. На ўсім скаку мог заарканіць Касым самага дзікага жарабка, за кароткі час аб’ездзіць яго. Даніленка.

гарла́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што і без дап.

Разм. Тое, што і гарлапаніць. Салдаты ад нуды бадзяліся па вуліцах, гарланілі песні. Хомчанка.

гарэ́ніць, ‑ніць; незак.

Разм. Мець гаркаваты прысмак. Мука гарэніць. □ На пахі суп скупы І трошачкі гарэніць: Закраса — не грыбы, А дробныя карэньчыкі. Маляўка.

вы́сініць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Афарбаваць у сіні колер; запэцкаць чым‑н. сінім. / у паэт. ужыв. Вясновы дзень Нябёсы высініў. Ляпёшкін.