гарэніць, ‑ніць; незак.
Разм. Мець гаркаваты прысмак. Мука гарэніць. ▪ На пахі суп скупы І трошачкі гарэніць: Закраса — не грыбы, А дробныя карэньчыкі. Маляўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)