Мярлю́к ’тоўсты, непаваротлівы чалавек’ (расон., Шатал.; Крыў., Дзіс.). Няясна. Да мярлін (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Наплагу́ніць ’паналіваць’ (карэл., Сцяшк. Сл.). Няясна, магчыма, звязана з пляга ’дрэннае надвор’е’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нэ́бнуць ’ударыць, стукнуць’ (вілейск., Нар. сл.). Няясна. Параўн. намнуць ’тс’, гл. палаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ніссялю́ба ’неахвотна’ (жлоб., Мат. Гом.). Няясна; апошняя частка суадносіцца з любіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пасышчы у сказе; На што гэты дзеткі? Свінкі пасышчы (мін., Шн.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пуце́ль ’кісель на малацэ’ (жлоб., Мат. Гом.). Няясна, канец слова нагадвае кісель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Піжава́нне (піжувстьня) ’меранне’, піжуваньнік, ‑ища, піжавалка ’той, хто размярае’ (Юрч. СНЛ). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скарбары́ха ‘ажына шызая, Rubus caegius L.’ (Кіс.). Няясна. Параўн. яшчэ цербалін (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сту́сла ‘сталюга’ (Мат. Гом.), сту́сло ‘сталярская прылада’ (гродз., Нар. сл.; Скарбы). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сфэ́ціць ’украсці’ (Сл. рэг. лекс.). Няясна; магчыма, ад польск. feta ’гулянка, гасціна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)