Разм. Упірацца ў што‑н., даставаць да чаго‑н. Толькі калі нос лодкі тыркаецца ў бераг, каза выскоквае на зямлю і спрытна ўзбіраецца па абрыве ўверх.Каршукоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзю́баж.
1. (у птицы) клюв м.;
2. остриё ср., о́стрый вы́ступ;
◊ з камары́ную ~бу — с гу́лькин нос
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
nos
м.нос;
chustka do ~a — насоўка, насатка;
mówić przez nos — гаварыць у нос;
mruczeć pod ~em — мармытаць сабе пад нос;
wodzić kogo za nos — вадзіць (каго) за нос;
spuścić nos na kwintę — звесіць нос;
zadzierać ~a — задзіраць нос;
zabrać co komu sprzed ~a — выхапіць што, у каго з-пад носа;
kręcić na co ~em — круціць на што носам;
mieć ~a — мець нюх;
dostać ~a — атрымаць наганяй;
mam tego po dziurki w ~ie — я сыты гэтым па горла;
mam to w ~ie — мяне гэта зусім не цікавіць; мне на гэта напляваць;
wścibiać nos — утыкаць нос (у што)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
бра́згацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм. Тое, што і бразгаць; стукацца. Бразгацца ў дзверы. □ [Лях:] — Садзіцеся на той канец, у нос. Тут я сам буду, — і ён пачаў бразгацца каля палка з ланцугом.Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аграма́дзіна, ‑ы, ж.
Прадмет вельмі вялікіх памераў. Цагляная аграмадзіна ў чатыры паверхі высілася насупраць гарадскога парка.Бядуля.Скалануўшыся ўсёй сваёй аграмадзінай, параход з палёгкай выныраў, задзіраючы мокры нос аж пад самыя хмары.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накуры́ць, ‑куру, ‑курыш, ‑курыць; зак.
Курачы, напоўніць памяшканне табачным дымам. У калгаснай канцылярыі ўжо паспелі накурыць.Пянкрат.— А браточкі мае! Вось накурылі, і бацькі роднага не распазнаў бы, — забурчаў пад нос Гарбуз.Чарот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неўсталява́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не зусім сфарміраваўся, склаўся. Ужо трэцюю калыску Насцечка гушкае, мармычучы сабе пад нос яшчэ неўсталяваным, дзіцячым, голасам: «Спі, мой каток, чырвоны раток».Сабаленка.
2. Неўладкаваны, неналаджаны. Неўсталяванае жыццё.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шыракава́ты, ‑ая, ‑ае.
Зашырокі, некалькі шырокі. Плацце крыху шыракаватае, відаць, гаспадыня некалі была таўсцейшая.Асіпенка.Дзед Талаш расчуліўся.. Куртаты, шыракаваты на канцы і трохі задзёрысты нос яго падняўся ўгору і апусціўся ўніз.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)