◎ Крапу́зны ’моцны’ (Ян.). Да каракуз (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Kráftausdruck
m -(e)s, -drücke мо́цнае сло́ўца, мо́цны [эмацыяна́льны] вы́раз
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Сі́льны ‘дужы, моцны’ (Др.-Падб.), ‘моцны’, ‘пранізлівы’, ‘урадлівы’ (чэрв., лід., карэліц., Сл. ПЗБ), сі́лный ‘дужы, моцны’ (Бяльк.), ‘ураджайны’ (ТС), сэ́лны ‘тс’ (брэсц., Нар. лекс.), сі́льна, сі́лка, сі́нна ‘надта, вельмі’ (Сл. ПЗБ, ТС, Ян.; калінк., З нар. сл.), параўн. укр. си́льний, рус. си́льный, польск. silny, серб.-харв. си̑лан і г. д. Да сіла (гл.), у тым ліку ‘мноства, вялікая колькасць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трва́лы ‘моцны, які можа вытрымаць’, трваць ‘працягвацца, існаваць (пра звычай)’, ‘быць ва ўжытку, доўга служыць (пра хамут і інш.)’ (Нас.), трва́ла пагода ‘добрае надвор’е’ (свісл., ЛА, 5), ст.-бел. трвалый ‘моцны, надзейны, стойкі’, трвати ‘трываць’ (1507 г., ГСБМ). Са ст.-польск. trwały ‘моцны, устойлівы, сталы’, ад trwać ‘трываць’ (Булыка, Лекс. запазыч., 197). Параўн. таксама трыва́лы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
energetic
[,enərˈdʒetɪk]
adj.
1) энэргі́чны (чалаве́к)
2) мо́цны, напру́жаны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wiry
[ˈwaɪri]
adj.
1) драця́ны
2) жы́лісты; мо́цны, ду́жы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Бядзёлы ’моцны’ (Шат.). Метатэза з дзябёлы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Крамлі́вы ’моцны як крамень’ (Сцяшк.). Гл. крэмень.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тру́бес ‘галашэнне, моцны плач’ (ТС). Гл. труб.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мамалы́га, ‑і, ДМ ‑лызе, ж.
Каша з кукурузнай мукі. Жыве дагэтуль [у памяці Алеся] моцны і радасны пах гарачай мамалыгі, якую ён, усемагутны брат, спрытна накройвае ніткай. Брыль.
[Рум. mămăligă.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)