бязме́жны

1. (бяскрайні) unéndlich, éndlos; grénzenlos;

2. (моцны, глыбокі – пра пачуцці):

бязме́жнае каха́нне grénzenlose Líebe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)