фасфары́цца, ‑рыцца; незак.

Свяціцца фасфарычным святлом. Але раптам мора пачало святлець, фасфарыцца, нібы нехта свяціў з яго глыбіні вялікім ліхтаром. Рамановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mediterranean

[,medɪtəˈreɪniən]

adj.

міжзе́мны

Mediterranean Sea — Міжзе́мнае мо́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

u. d. M.

= unter dem Meeresspiegel – ніжэй узроўню мора

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ü. d. M.

= über dem Meeresspiegel – над узроўнем мора

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

séeklar

a гато́вы да вы́хаду ў мо́ра (пра судна)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Geést

f -, -en пясча́нае ўзвы́шша (на берагах Паўночнага мора)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

батыгра́ма

(ад баты- + -грама)

крывая суадносін розных глыбінь вадаёма (возера, мора).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

сапфі́равы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сапфіру. // Зроблены з сапфіру; з сапфірам. Сапфіравыя завушніцы.

2. Колеру сапфіру, сіні. Сапфіравае мора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасфарасцы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Мець уласцівасці фасфарасцэнцыі, свяціцца ў цемнаце слабым блакітна-зялёным святлом. Яны [дзяўчына і хлопчык] плылі, а вакол фасфарасцыравала мора. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасфарасцэ́нцыя, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць некаторых рэчываў свяціцца пры абпраменьванні, а таксама пасля спынення яго. // Свячэнне, якое выклікаецца пэўнымі бактэрыямі. Фасфарасцэнцыя мора.

[Ад грэч. phōs — святло, phoros — які нясе і лац. escentia — суфікс, які абазначае слабае дзеянне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)