adore

[əˈdɔr]

v.t.

1) го́рача любі́ць; шанава́ць

She adores her mother — Яна́ го́рача лю́біць і шану́е сваю́ ма́ці

2) пакланя́цца

3) informal захапля́цца

I just adore that hat — Я про́ста захо́пленая гэ́тым капелюшо́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

патрыёт, ‑а, М ‑ёце, м.

Той, хто любіць сваю радзіму, свой народ і гатовы для іх на подзвігі. [Атрад] складаўся спачатку толькі з невялікай групы патрыётаў. Брыль. Разам з партызанамі з усімі воінскімі ўшанаваннямі быў пахаваны Цімох Гаравы, слаўны патрыёт сваёй Радзімы. Шчарбатаў. // перан.; чаго. Той, хто шчыра адданы якой‑н. справе, горача любіць што‑н. [Булай:] — Так, трэба быць патрыётам свайго калектыву, хварэць душой за яго справы. Шыцік.

[Ад грэч. patriōtēs — зямляк, суайчыннік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хвалько́, ‑а, м. і нескл., ж.

Той, хто любіць хваліцца. І гэта пан Юры зрабіў аднойчы так, што адзіны заяц, забіты на паляванні вядомым хвальком і хлусам Вірскім, трымаў у лапках запіску з надпісам: «За што?!» Караткевіч. Віктар любіць хлопцаў са свайго ўзвода. Усе яны трошкі хвалькі, пыл любяць пусціць у вочы і як бы загадзя надзелі на сябе маскі страшэнных зухаў, якім мора па калена. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павіля́ць сов., прям., перен. повиля́ть;

саба́ка ~ля́ў хвасто́м — соба́ка повиля́ла хвосто́м;

не ка́жа адра́зу, а лю́біць п. — не говори́т сра́зу, а лю́бит повиля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

náschhaft

a

1) сма́чны (пра кавалачак i г.д.)

2) які́ лю́біць сма́чнае

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Abgötteréi

f - ідалапакло́нніцтва

mit j-m ~ tréiben* — абажа́ць, го́рача любі́ць (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыно́с, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыносіць — прынесці.

2. Уст. Тое, што прыносіцца ў выглядзе дару, падарунка. Не любіць з носам, а з прыносам. Прымаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брыдкасло́ў, ‑слова, м.

Чалавек, які любіць ужываць брыдкія, нецэнзурныя словы. Зеляноў не выпрабоўваў, ён не шэф жандараў, ён проста зневажальнік, патаемны брыдкаслоў і аматар адвесці душу. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

allergic

[əˈlɜ:rdʒɪk]

adj.

1) алергі́чны

an allergic reaction — алергі́чная рэа́кцыя

to be allergic to — мець але́ргію да чаго́

2) Sl. які́ мо́цна ня лю́біць

to be allergic to work — ня любі́ць працава́ць, быць гультаём

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

loving [ˈlʌvɪŋ] adj.

1. які́/што каха́е, лю́біць;

from your loving son ад ва́шага лю́бячага сы́на;

peace-loving міралюбі́вы

2. лю́басны;

a loving look лю́басны по́гляд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)