Verbum

паве́зці¹, -вязу́, -вязе́ш, -вязе́; -вязём, -везяце́, -вязу́ць; павёз, -ве́зла; -ве́зены; зак.

Пачаць везці¹, адправіцца куды-н., везучы каго-, што-н.

Наклаў воз як каню п.

павыпраўля́ць², -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго-што.

Выправіць, адправіць куды-н. усіх, многіх або ўсё, многае.

П. дзяцей у школу.

П. камбайны ў поле.

падно́счык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто падносіць (у 2 знач.), пастаўляе што-н. куды-н.

П. патронаў.

|| ж. падно́счыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

прыкамандзірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго (што) да каго-чаго.

Адкамандзіраваўшы, прызначыць куды-н. часова.

П. да шпіталя.

|| незак. прыкамандзіро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

прыхадны́, -а́я, -о́е.

Які з’яўляецца куды-н. на час для выканання абавязкаў, для лячэння, але не жыве, не знаходзіцца там пастаянна.

Прыхадная нянька.

Прыхадныя хворыя.

ку́хан, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі круглы праснак у выглядзе піражка з паглыбленнем у сярэдзіне, куды клалі цыбулю, сыпалі мак.

|| прым. ку́ханны, -ая, -ае.