рэдкая палавая ненармальнасць, якая вызначаецца спалучэннем садызму і фетышызму, калі фетышам з’яўляецца кроў партнёра. Да вампірызму можна аднесці выпадкі, калі палавы акт суправаджаецца фантастычнымі вобразамі крыві, што льецца. Цяжкія формы вампірызму — нематываваныя забойствы без якіх-небудзь карыслівых мэт або распусных дзеянняў (выгляд крыві можа замяняць палавыя зносіны).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Blut
n -es
1) кро́ў
◊ das ~ strömt zum Hérzen — cлю́ца абліва́ецца крывёю
das liegt [steckt] ihm im ~ — гэ́та ў яго́ ў крыві́
bis aufs ~ kämpfen — бязлі́тасна змага́цца
2) кроў, паро́да, пахо́джанне
die Bánde des ~es — ву́зы крыві́ [радства́]
~ vom ~ und Fleisch vom Fléische — кроў ад крыві́ і плоць ад пло́ці
er hat díckes ~ — у яго́ ця́жкі хара́ктар
káltes ~ bewáhren — спако́йна трыма́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
aerate
[erˈeɪt]
v.t.
1) праве́трываць, вэнтылява́ць
2) насыча́ць га́зам, газава́ць
3) насыча́ць кісларо́дам
Blood is aerated in the lungs — Кроў у лёгкіх насыча́ецца кісларо́дам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
паляўні́цтва, ‑а, н.
Занятак паляваннем. — Ніколі [Лявон] за плуг не браўся, хоць ад бацькі меў чвэрць валокі. Аддаваў у арэнду, а то і проста кідаў надзел без догляду, а сам бадзяўся па манастырах, прабаваў займацца паляўніцтвам, лячыў людзей зеллем, загаворваў кроў, змяіны ўкус.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ускры́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Разм. Нечакана, адрывіста крыкнуць. Убачыўшы раптам перад сабой незнаёмага чалавека, .. [жанчына] спалохалася, але прыгледзеўшыся, ускрыкнула радасна.Мележ.— Васілёк мой! — глуха ўскрыкнула Ірына, схапіла аберуч дзіцё і — страшная, збялелая — прагна цалавала яго, перабірала .. светлыя валосікі, змывала з цемені кроў.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суня́ць
1. (супакоіць) berúhigen vt, beschwíchtigen vt, zur Rúhe bríngen*;
суня́ць дзяце́й die Kínder beschwíchtigen;
суня́ць гара́чыя пачу́цці die Léidenschaften dämpfen;
2. (кроў, боль) stíllen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
гармо́ны
(гр. hormon = які рухае)
біялагічна актыўныя рэчывы, якія выдзяляюць у кроў залозы ўнутранай сакрэцыі; аказваюць мэтанакіраваны ўплыў на дзейнасць іншых органаў і тканак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гемі́н
(ад гр. haima = кроў)
салянакіслы гемацін, рэчыва, якое ўтвараецца пры ўздзеянні салянай кіслаты на гемаглабін крыві; вызначэнне на гемін выкарыстоўваецца ў судовай практыцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
błękitny
błękitn|y
блакітны;
~e hełmy — блакітныя каскі (міратворчыя сілы ААН);
~a krew — блакітная кроў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
schröpfen
vt
1) пуска́ць кроў (хвораму)
2) перан. выма́гаць гро́шы, абіра́ць (каго-н.)
3) надсяка́ць, надраза́ць (кару)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)