плоць, ‑і,
1. Цела жывых істот, пераважна чалавека (як процілегласць псіхікі, духоўнага пачатку).
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плоць, ‑і,
1. Цела жывых істот, пераважна чалавека (як процілегласць псіхікі, духоўнага пачатку).
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
белагвардзе́ец, ‑дзейца,
Той, хто змагаўся ў радах белай гвардыі супраць Савецкай улады, а таксама член антысавецкай контррэвалюцыйнай ваеннай арганізацыі; контррэвалюцыянер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гіпасто́м
(ад гіпа- +
выраст хабатка ў кляшчоў, абсаджаны кручочкамі, які служыць для прымацавання кляшча да жывёлы і дапамагае ссаць
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АКСІТАЦЫ́Н,
гармон пазваночных жывёл і чалавека, які ўтвараецца ў гіпаталамусе (паравентрыкулярным ядры), пераносіцца ў заднюю долю гіпофіза, потым выдзяляецца ў
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
згарну́цца, згарну́ся, зго́рнешся, зго́рнецца; згарні́ся;
1. (1 і 2
2. (1 і 2
3. Легчы, сагнуўшыся, скруціцца.
4. (1 і 2
5. (1 і 2
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
невыце́рпны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыцьмі́ць, ‑цьмлю, ‑цьміш, ‑цьміць;
Засланіўшы сабой, зрабіць менш прыкметным, менш бачным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
артэ́рыя, ‑і;
1. Крывяносны сасуд, які нясе
2.
[Грэч. atrēria.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праліва́ць
1. (сквозь что-л.) пролива́ть;
2. (слёзы) пролива́ть, лить, излива́ть;
◊ п. (сваю́)
п. пот — пролива́ть пот
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вірава́ць
1. (круціць, бурліць) wírbeln
2.
у яго́
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)