сплеча́ нареч. з-за пляча́; (наотмашь) наво́дмаш, обл. наво́дліў; (наобум) не паду́маўшы; наўздага́д; (вслепую) усляпу́ю; (второпях) спяша́ючыся, у спе́шцы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

запрасі́ць, -рашу́, -ро́сіш, -ро́сіць; -ро́шаны; зак.

1. каго. Папрасіць прыйсці.

З. у госці.

З. на пасяджэнне.

2. каго. Прапанаваць выканаць якую-н. работу, даручэнне.

З. на працу ў аддзел.

З. кансультанта.

3. што. Назваць высокую цану за што-н.

З. за тавар вельмі дорага.

Сардэчна запрашаем — ветлівае запрашэнне.

|| незак. запраша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 і 2 знач.), запра́шваць, -аю, -аеш, -ае (да 3 знач.) і запро́шваць, -аю, -аеш, -ае (да 3 знач.).

|| наз. запрашэ́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пахме́лле, -я, н.

1. гл. пахмяліцца.

2. Дрэннае самаадчуванне пасля моцнай выпіўкі, п’янства.

Баліць галава з пахмелля.

Пахмелле ад чужога вяселля (разм.) — непрыемнасці з-за другіх, па чужой віне.

|| прым. пахме́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

замо́віць, -мо́ўлю, -мо́віш, -мо́віць; -мо́ўлены; зак., каго-што.

1. Пахадайнічаць (за каго-, што-н.).

З. слова.

2. Аказаць уздзеянне замовай.

|| незак. замаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бортрады́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Член лётнага экіпажа (самалёта, верталёта і пад.), які падтрымлівае сувязь з зямлёй і адказвае за стан радыёапаратуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папазні́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -по́зніцца; -по́знімся, -по́зніцеся, -по́зняцца; зак. (разм.).

Спазніцца — пра ўсіх, многіх.

З-за электрычкі многія папазніліся на работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фальсіфікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., што.

Падрабіць (падрабляць), сказіць (скажаць) з мэтай выдаць за сапраўднае.

Ф. гісторыю.

|| наз. фальсіфіка́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дзя́куй, часц.

1. каму і без дап. Ужыв. як выражэнне падзякі; дзякую.

Д. таварышам, што дапамаглі.

Д. за хлеб-соль.

2. у знач. наз. дзя́куй, нескл., м. і н. Падзяка, удзячнасць.

Вялікі (вялікае) д.

Партызанам — народны д.!

Дзякуй (дзякаваць) богу (разм.) — добра, нядрэнна.

Дзякуй за ласку (разм., іран.) — ужыв. як выражэнне нязгоды з чыёй-н. непрымальнай прапановай.

За дзякуй (разм.) — дарма, бясплатна (рабіць што-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нюх, -у, м.

1. Здольнасць да ўспрыняцця і адрознівання пахаў (адно з пяці знешніх пачуццяў).

У сабакі добры н.

2. перан. Чуццё, кемлівасць.

У яго добры н. на ўсё новае.

Ні за нюх (панюх) табакі (разм.) — ні за што, дарэмна (загінуць, прапасці).

Сабачы нюх — вострае адчуванне паху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заве́сці сов.

1. в разн. знач. завести́; (ведя, доставить в какое-л. место — ещё) отвести́, свести́, увести́;

з. ў лес — завести́ (отвести́, свести́, увести́) в лес;

з. за ву́гал — завести́ (отвести́) за́ угол;

з. размо́ву — завести́ разгово́р;

з. гадзі́ннік — завести́ часы́;

2. (каго, што) (приобрести) завести́, обзавести́сь (кем, чем);

з. саба́ку — завести́ соба́ку;

з. гаспада́рку — завести́ хозя́йство, обзавести́сь хозя́йством;

3. (насекомых) расплоди́ть;

з. клапо́ў — расплоди́ть клопо́в;

4. (песню и т.п.) затяну́ть;

5. (установить) завести́, ввести́; насади́ть;

з. но́выя пара́дкі — завести́ (ввести́, насади́ть) но́вые поря́дки;

з. катры́нку — завести́ шарма́нку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)