profiteer

[,prɑ:fəˈtɪr]

1.

n.

спэкуля́нт -а m., спэкуля́нтка f.

2.

v.

займа́цца спэкуля́цыяй

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fill in the time

займа́цца чым-н. у во́льны час, ба́віць час

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

раздаба́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Займацца пустымі разважаннямі, пустой размовай; балбатаць. — Во! — матку ў .. [Міхаль] галавой. — Сяргей па гліну паехаў!.. А вы раздабарваеце... Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разме́ньвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да размяняцца.

2. Зал. да разменьваць.

•••

Разменьвацца на дробязі — займацца неістотным, другарадным, а не галоўным, не асноўным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рукадзе́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Займацца рукадзеллем. І да вайны ўсю сябе [Вера Антонаўка] аддавала клопатам аб побыце: вышывала падушачкі для канапы і крэслаў, рукадзельнічала. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тараба́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Разм. Займацца пустымі размовамі, балбатаць. Брыгадзір нешта вельмі доўга абціраў ногі, потым тарабарыў з гаспадыняй і з Галяй. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаўкаво́дства, ‑а, н.

Развядзенне шаўкавічных чарвей з мэтай атрымання шоўку (у 1 знач.). Тутавыя гаі, якія вырастуць уздоўж каналаў, дадуць магчымасць займацца шаўкаводствам. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агітава́ць

(лац. agitare = узбуджаць)

1) займацца агітацыяй, прапагандаваць што-н.;

2) пераконваць у чым-н., схіляць да пэўнай дзейнасці, угаворваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сабатава́ць

(фр. saboter)

1) наўмысна зрываць работу ці якое-н. мерапрыемства;

2) дзейнічаць супраць чаго-н. шляхам сабатажу; займацца сабатажам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэарэтызава́ць

(ад тэорыя)

1) займацца тэарэтычнымі пытаннямі, ствараць тэорыю 2;

2) абстрактна разважаць на тэарэтычныя тэмы без карысці для справы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)