Сінгапур,

дзяржава на востраве Сінгапур.

т. 14, с. 396

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Уругвай,

дзяржава ў Паўднёвай Амерыцы.

т. 16, с. 255

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Цзінь,

дзяржава і дынастыя чжурчжэняў.

т. 17, с. 111

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аўтано́мія, ‑і, ж.

Самакіраванне; права самастойна вырашаць справы ўнутранага заканадаўства і кіравання. Дэмакратычная дзяржава павінна прызнаваць аўтаномію розных абласцей, асабліва абласцей і акруг з розным нацыянальным саставам насельніцтва. Ленін.

[Грэч. autonomia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Зялёнага Мыса Астравы,

дзяржава Каба-Вердэ.

т. 7, с. 125

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Македонія,

дзяржава на Балканскім п-ве.

т. 9, с. 533

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Саламонавы Астравы,

дзяржава ў Ціхім ак..

т. 14, с. 100

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сан-Мары́на нескл. м. San Maríno n -s (горад і дзяржава)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Туні́с м.

1. Túnis n - (горад);

2. Tunési¦en n -s (дзяржава)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паўкаланія́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паўкалоніі. Паўкаланіяльная залежнасць. // Які па свайму становішчу набліжаецца да калоніі, залежыць у эканамічных і палітычных адносінах ад імперыялістычных краін. Паўкаланіяльныя краіны. Паўкаланіяльная дзяржава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)