валі́цца, валюся, валішся, валіцца;
1. Падаць на зямлю, вывальвацца.
2. Схіляцца, нізка апускацца.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валі́цца, валюся, валішся, валіцца;
1. Падаць на зямлю, вывальвацца.
2. Схіляцца, нізка апускацца.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце;
1.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Прызнаць у кім‑, чым‑н. знаёмага або знаёмае.
2. і
3. Атрымаць сапраўднае ўяўленне аб кім‑, чым‑н.
4. Перажыць, перацярпець; зведаць.
5. і
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прычыні́цца 1, ‑чынюся, ‑чынішся, ‑чыніцца;
1.
2.
3. Здарыцца, адбыцца.
прычыні́цца 2, ‑чыніцца;
Зачыніцца няпоўнасцю, няшчыльна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пячы́, пяку, пячэш, пячэ; пячом, печаце, пякуць;
1. Гатаваць ежу сухім награваннем, на адкрытым агні, у духу або на патэльні (хлеб, яечню, сала і пад.).
2. і
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
то́ўсты, ‑ая, ‑ае.
1. Вялікі, значны ў аб’ёме, папярочным сячэнні;
2. Які мае мажную, паўнацелую фігуру.
3. Нізкі, густы (пра голас, гук).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штык 1, ‑а,
1. Халодная колючая зброя ў выглядзе вялікага нажа, якая насаджваецца на канец ствала вінтоўкі, карабіна, аўтамата.
2.
•••
[Ад польск. sztych.]
штык 2, ‑а,
штык 3, ‑а,
Пласт зямлі на глыбіню палатна рыдлёўкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адкры́ць
○ а. аго́нь —
а. раху́нак — откры́ть счёт;
◊ а. Аме́рыку — откры́ть Аме́рику;
а. во́чы — (каму) откры́ть глаза́ (кому);
а. душу́ — откры́ть ду́шу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
рэ́заць, рэжу, рэжаш, рэжа;
1. Чым‑н. вострым раздзяляць на часткі.
2.
3. Забіваць чым‑н. вострым.
4. Рабіць балюча, непрыемна.
5.
6. і
7.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сці́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не;
1. Ціскам зменшыць аб’ём чаго‑н.; згусціць.
2. Здушыць.
3. Моцна, шчыльна абхапіць каго‑, што‑н.
4. Здушыць, сцясніць (горла,
5. Шчыльна злучыць (губы, зубы, пальцы і пад.).
6. Схапіць, працяць (марозам, холадам).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)