грот​2

(гал. groot = вялікі)

ніжні парус на грот-мачце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

на́гель, ‑я, м.

Спец. Вялікі металічны або драўляны гвозд, які выкарыстоўваецца для мацавання драўляных канструкцый.

[Ням. Nagel — цвік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

універса́м, ‑а, м.

Вялікі магазін з самаабслугоўваннем, які гандлюе прадуктовымі і непрадуктовымі таварамі паўсядзённага пошту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматво́пытны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікі, багаты вопыт. Цяжка гутарыць з гэтым шматвопытным чалавекам. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

князь м. князь;

○ вялі́кі к. — вели́кий князь;

◊ сей у гразь — бу́дзеш князь — посл. сей в грязь — бу́дешь князь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

enórm

1.

a вялі́кі, вялі́зны

2.

adv празме́рна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

па́рус, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

Умацаваны на мачце вялікі кавалак моцнай тканіны, якая надзімаецца ветрам і прыводзіць у рух судна.

Ісці на ўсіх парусах.

Падняць парусы (паставіць і разгарнуць парусы на судне).

|| прым. па́русны, -ая, -ае.

П. спорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

то́ўсты, -ая, -ае.

1. Вялікі, значны ў аб’ёме, у абхваце, папярочным сячэнні.

Тоўстая бяроза.

Тоўстая вяроўка.

2. Які мае мажную, паўнацелую фігуру.

Т. чалавек.

3. Пра голас, гук: нізкі, густы.

|| наз. таўшчыня́, -і́, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

conflagration

[,kɑ:nfləgˈreɪʃən]

n.

вялі́кі пажа́р, пажа́рышча n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Great Spirit

Вялі́кі Дух (у індзе́йцаў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)