трые́ра, ‑ы, ж.

У Старажытнай Грэцыі — ваенны карабель з трыма радамі вёсел, размешчаных адно над другім.

[Грэч. triērēs.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укарчане́лы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і скарчанелы. Укарчанелыя кусты быльнягу адно трашчалі пад блішчастым жалезам. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэгра́цыя

(лац. integratio = узнаўленне)

аб’яднанне ў адно цэлае якіх-н. частак, элементаў (напр. эканамічная і.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

consolidate

[kənˈsɑ:lɪdeɪt]

v.

1) кансалідава́ць, злуча́ць (-ца) ў адно́, задзіно́чваць (-ца)

2) цьвярдзе́ць, узмацня́цца

3) умацо́ўваць (-ца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glean

[gli:n]

v.

1) зьбіра́ць каласы́ на по́лі (пасьля́ жніва́)

2) зьбіра́ць адно́ па адны́м (фа́кты, ве́сткі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Лісі́чка 2 ’адно з калёсікаў, на якія чапляюцца ніты’ (браг., Нар. сл.). Да лісіца 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пачапа́ць ’начапляць, нанізаць, панавешваць’ (Нас.). З польск. poczepiać ’паначапляць адно за адным, папрычапляць’. Канчатак, беларускі (‑аць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

байт

(англ. byte)

адзінка колькасці інфармацыі, якая ў электронна-вылічальнай машыне апрацоўваецца як адно цэлае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ме́цца-фо́ртэ

(іт. mezzo forte = паўмоцны)

адно з адценняў дынамікі ў музыцы; умерана моцнае гучанне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

беспераста́нку прысл fórtwährend; ständig; immerzú, immerfórt;

беспераста́нку паўтара́ць адно́ і то́е ж immerzú ein und dassélbe wiederhólen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)