распазнава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распазнаваць — распазнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распа́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распайваць — распаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распако́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распакоўваць — распакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распа́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распальваць — распаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распілоўваць — распілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распіна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распінаць — распяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распле́скванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расплескваць — распляскаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расплю́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расплюхваць — расплюхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расплята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расплятаць — расплесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распо́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. распорваць — распароць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)